بازتاب رثاي امام علي در حماسه عيد غدير پولس سلامة

حضرت علي (ع)، اولين امام شيعيان، يكي از برجسته‌ترين شخصيت‌هاي شيعي است كه همواره در طول تاريخ اسلام و جهان درخشش انكارناپذيري داشته و اسلام ناب محمدي را به عنوان ديني با اصول و چهارچوب كامل و بي‌نقص به جهانيان و مذاهب مختلف از جمله مسيحيت شناسانده است؛ صفات والاي اين امام همام به قدري درخور و قابل توجه است كه شاعران بيشماري را بر آن داشته تا قطره‌اي از اين درياي بيكران را در اشعار خود با زباني قاصر بسرايند؛ در اين ميان شاعران مسيحي از اين موهبت بي‌بهره نبوده‌اند و با شگردي خاص در اين زمينه و در اغراض مختلف شعري هنرنمايي كرده‌اند؛ از جمله اين شاعران پولس سلامة است كه در كتاب خود «حماسه عيد غدير» با سرودن مرثيه‌اي درباره امام علي (ع)،‌ به مضاميني از جمله اظهار دردمندي از مصيبت‌هاي وارد شده بر حضرت علي (ع)، ذكر فضائل آن حضرت و نكوهش دشمنان و وصف آنها به بدترين اوصاف پرداخته؛ در مورد رثاي اين شاعر بزرگ، بايد گفت كه بر ويژگي‌هاي رايج و مرسوم رثا (الندب والتأبين) مطابقت مي‌كند ولي ويژگي العزاء كه مقصود از آن تأمل و انديشه در موضوع مرگ است را شامل نمي‌شود، بلكه شاعر در پايان سوگنامه خود به غرض شعري هجو پرداخته و با ذم دشمنان امام (ع) و از اين طريق، مفهوم جديدي به مفاهيم رثا افزوده است؛ وي براي بيان اين مفاهيم از تصويرسازي هنري و زبان ادبي بهره جسته است كه بيانگر عاطفه و حب راستين وي به اهل بيت (ع) مي‌باشد.