جايگاه همبستگي و انسجام اجتماعي در انديشه سياسي امام خميني (س)

همبستگي و انسجام اجتماعي از بحث هاي بنيادين علوم اجتماعي و جامعه شناسي امروز است. از آنجاييكه بدون همبستگي و انسجام جمعي، جامعه ماندگاري ندارد و اساسا تاسيس نمي شود، امام خميني(س) به عنوان يكي از بنيادگذاران جامعه و سياست مبتني بر انقلاب و اسلام، رويكردي به اين دو مفهوم داشته و كاركرد آنها را در انديشه خويش مدنظر قرار داده است. اين نوشتار در پي پاسخ بدين پرسش است كه امام خميني (س) چه مفاهيم و عناصري را باعث انسجام و همبستگي اجتماعي مي داند و آنها را در آراء و نظرات خويش چگونه بازتاب داده است؟ پاسخ به پرسش تحقيق در پرتو بررسي آراء و انديشه هاي اميل دوركيم به عنوان يكي از اصلي ترين متفكران علم جامعه شناسي صورت گرفته است. امام خميني(س) در قامت يكي از اصلي ترين رهبران جنبش هاي اجتماعي- سياسي دو قرن اخير جهان اسلام با محور قرار دادن دين و استفاده از سه عنصر قرآني، اخلاقي و فلسفي به تبيين و تعريف همبستگي اجتماعي در قالب مفاهيمي چون اتحاد اسلامي و وحدت ملي پرداخته است. در نظريه همبستگي اجتماعي امام خميني(س)، دين محوري، نقش اصلي را در زمينه سازي ايجاد اين نظريه، ايفا مي كنند.