مقايسه اضطراب اجتماعي دانشجويان دختر فعال و غير فعال دانشگاه تبريز

هدف: با توجه به گسترش روز افزون اختلالات رواني بويژه اختلال هراس اجتماعي در سطح جامعه پژوهش حاضر سعي دارد به مقايسه اضطراب اجتماعي دانشجويان دختر فعال و غير فعال دانشگاه تبريز بپردازد. روش شناسي: روش پژوهش مطالعه حاضر از نوع علي مقايسه اي است. جامعه آماري پژوهش حاضر شامل كليه دانشجويان دختر مقطع كارشناسي دانشگاه تبريز بود كه به طور تصادفي از بين آنان 60 نفر انتخاب شدند كه 30 نفر در گروه دانشجويان دختر فعال (دانشجويان تربيت بدني و ورزشكاران تيمهاي ورزشي كه بيش از 8 ساعت در هفته به ورزش منظم مي پرداختند) و 30 نفر دانشجويان دختر غير فعال (دانشجوياني كه كمتر از 2 ساعت در هفته فعاليت ورزشي و پياده روي داشتند) قرار گرفتند. در اين پژوهش براي اندازه گيري اضطراب اجتماعي از پرسش نامه اضطراب اجتماعي واتسون و فرند استفاده شد. براي مقايسه ميانگين دو گروه از روش آماري آزمون t مستقل استفاده گرديد. يافته­ها: پس از جمع آوري پرسشنامه ها نتايج حاصله نشان داد كه نمره كل اضطراب اجتماعي در دانشجويان غيرفعال 6/5±77/31 و دانشجويان فعال 3/4±6/32 و ترس از ارزيابي منفي در دانشجويان غيرفعال 2/4±03/16 و دانشجويان فعال 6/3±47/16 و در مولفه اجتناب اجتماعي در دانشجويان غيرفعال 02/3±07/16 و دانشجويان فعال 2/2±17/16 بود. با توجه به دستورالعمل پرسشنامه هر دو گروه در مولفه ترس از ارزيابي منفي نمرات نزديك به نقطه برش (نمره 18) و در مولفه اجتناب اجتماعي نمراتي بالاتر از نقطه برش (نمره 12) را كسب كردند. همچنين نتايج بررسي بين گروهي نشان داد كه بين دختران فعال و غير فعال تفاوت معني داري در زمينه اضطراب اجتماعي و مولفه هاي آن وجود ندارد (p≥0.05). نتيجه گيري: با توجه به بالا بودن نمرات متغيرهاي اجتناب اجتماعي و ترس از ارزيابي منفي در هر دو گروه مرزي بودن اين اختلال را در هر دوگروه نشان مي دهد و با توجه به عدم تفاوت معني دار در بين دو گروه مي توان بيان كرد كه عوامل ديگري مي تواند تاثيرگذار بر اين اختلال باشد و بايد با توجه به نياز براي شناسايي عوامل و كاهش اضطراب اجتماعي برنامه هايي تدوين گردد.