مقايسه الكسي تايميا در دانش آموزان ورزشكار و غيرورزشكار

هدف: امروزه محققان تربيت‌بدني را به‌عنوان يكي از روش‌هاي تقويت و توسعه پارامترها و شاخص‌هاي رواني تلقي مي‌كنند، هدف پژوهش حاضر مطالعه مقايسه‌اي ويژگي الكسي تايميا در دو گروه از دانش­آموزان دبيرستاني بود. روش شناسي: براي اين منظور نمونه­اي به حجم 150 نفر (100 پسر و 50 دختر) از دانش­آموزان هنرستاني و دبيرستاني، به روش خوشه‌اي چندمرحله‌اي انتخاب شدند. جهت گرد­اوري داده­ها از پرسشنامه 20 ماده­اي الكسي تايمياي تورنتو (20-TAS) استفاده شد. داده­هاي به‌دست‌آمده با استفاده از روش­هاي آماري t مستقل دو دامنه تجزيه‌وتحليل شد. يافته ها: نتايج بررسي ميانگين‌ها نشان داد كه ميانگين نمرات دو گروه ورزشكار و غير ورزشكار در سه خرده مقياس الكسي تايميا، فقط در خرده مقياس دشواري در تشخيص احساسات معني­دار است. تمرينات منظم ورزشي موجب افزايش توانايي‌هاي فرد در تشخيص احساسات مي‌شود. نتيجه گيري: لذا توسعه تمرينات ورزشي موجب پايين آمدن ويژگي الكسي تايميا مي‌شود. همچنين از بروز برخي اختلالاتي نظير افسردگي و روان رنجوري پيشگيري مي كند. نتايج اين پژوهش اطلاعات مفيدي در راستاي بهبود عملكرد افراد داراي الكسي تميا با تربيت‌بدني و فعاليت‌هاي بدني ارائه مي‌دهد.