تأثير جنسيت بر سرسختي ذهني ورزشكاران رشته هاي تيمي و انفرادي

هدف: ويژگي هاي روانشناختي و بطور اختصاصي عوامل انگيزشي، اعتماد به نفس، توانايي مقابله با علايم مربوط به اضطراب و تفسير آن به صورت تسهيل كننده در موقعيت هاي تحت فشار به عنوان مهم ترين عوامل دستيابي به موفقيت در اجراي ورزشي پذيرفته شده اند. سرسختي ذهني را غلبه مؤثر بر فشار و شدت تعريف كرده اند به طوري كه اجرا تحت تأثير موقعيت پرفشار قرار نگيرد. برگشت به حالت اوليه و بازگشت از شكست ها در نتيجه افزايش عزم براي موفقيت، مقاومت در برابر شكست، داشتن اعتماد پايدار به خود در كنترل سرنوشت خويش و نيز داشتن مهارت هاي ذهني زياد به عنوان ويژگي هاي پايه سرسختي ذهني و افراد سرسخت بيان شده است. هدف از اجراي اين تحقيق، پاسخ گويي به اين سؤال است كه چه تفاوتي بين سرسختي ذهني زنان و مردان ورزشكار با توجه به نوع رشته ورزشي (تيمي و انفرادي) وجود دارد؟ روش شناسي: اين تحقيق توصيفي از نوع علي-مقايسهاي بر روي تعداد 100 نفر زنان و مردان ورزشكار )40 مرد، 60 زن) با ميانگين سني 26 سال، ( 54 نفر رشته هاي انفرادي ، و 46 نفر رشته هاي تيمي) باشگاههاي شهر تهران انجام شده است. براي سنجش سرسختي ذهني ورزشكاران از پرسشنامه سرسختي ذهني ورزشي (SMTQ) استفاده شد كه شامل 14 سؤال در مقياس سه ارزشي ليكرت است و سه عامل اصلي اطمينان، استواري و كنترل را ارزيابي مي كند. يافته ها: تحليل واريانس دو راهه حاكي از معناداري اثر تعاملي جنسيت و سرسختي ذهني (P=0.016) بود و آزمونهاي تعقيبي نشان داد كه ورزشكاران زن رشتههاي انفرادي بطور معناداري نسبت به ورزشكاران زن رشته هاي تيمي از سرسختي ذهني بالاتري برخوردارند (P=0.005) ولي ساير مقايسه ها معنادار نبود (P 0.05). همچنين اثر جنسيت و نوع رشته ورزشي بر سه خرده مقياس اطمينان، استواري و كنترل اثر معناداري نداشته است (P 0.05). نتيجه گيري: ورزش بر سرسختي ذهني زنان بيشتر از مردان موثر است و رشته هاي تيمي نسبت به رشته هاي انفرادي در بالابردن سرسختي ذهني موثرتر هستند.