ارتباط بين هدف گرايي و جو انگيزشي ادراك شده در بازيكنان تيم ملي هندبال بانوان

هدف:تداوم جو انگيزشي در دراز مدت به طور ثابت و پايدار مي تواند بر هدف گرايي افراد تآثير بگذارد. هدف ازاين تحقيق بررسي ارتباط بين هدف گرايي و جو انگيزشي ادراك شده در بازيكنان تيم ملي هندبال بود. روش شناسي: اين تحقيق از نوع توصيفي بوده و با حضور ۲۶ بازيكن زن تيم ملي هندبال( ۲۳-۲۰ سال ) انجام شد. به منظور جمع آوري اطلاعات از دو پرسشنامه ي هدف گرايي در ورزش و جو انگيزشي ادراك شده در ورزش استفاده شد كه اعتبار دروني آنها براساس آلفاي كرنباخ به ترتيب 736/0 و 679/0 محاسبه شد. براي بررسي ارتباط بين شاخص هاي هدف گرايي در ورزش و فضاي انگيزشي ادراك شده از ضريب همبستگي اسپيرمن در سطح معني داري001/0 P استفاده شد.يافته ها: بر اساس يافته هاي پژوهش ضريب همبستگي براي شاخص هاي هدف گرايي در ورزش و فضاي انگيزشي ادراك شده برابر 672/0 به دست آمد. بر اين اساس بين شاخص هاي هدف گرايي در ورزش ( خودمداري و تكليف مداري) و فضاي انگيزشي ادراك شده ( تسلط و اجرا) ارتباط مثبت و معني داري مشاهده شد. يعني فضاي انگيزشي اداراك شده از سوي ورزشكاران، نقش شرايطي محيطي و به ويژه عملكرد مربيان در تقويت هر يك از جنبه هاي خود مداري و تكليف مداري را بيان مي كند. نتيجه گيري: در فضاي انگيزشي تكليف مدار، ورزشكاران در شرايط دشوار استقامت بيشتري در تلاش و كوشش به خرج مي دهند، در مقابل موانع پايداري مي كنند و در مقابل در فضاي انگيزشي خود مدارانه، عوامل موقعيت دلخواه و ابراز شايستگي هاي جسماني به عنوان عوامل ايجاد اعتماد به نفس مطرح بودند.