ارتباط عوامل محيطي استرس‎زا اكسيداتيو با سلامتي و پيري

استرس اكسيداتيو عامل مخربي است كه به واسطه اكسيداسيون ليپيدها توسط گونه هاي اكسيژن واكنشي (ROS) محيطي مي تواند به ساختارهاي سلولي آسيب برساند و باعث مرگ زودرس سلولي و بيماري هاي متعدد نورودژنراتيو از جمله MS، سرطان، سكته مغزي، پاركينسون و بيماري هاي پوستي و قلبي شود. اين امر، به دليل افزايش راديكال هاي مخرب آزاد و كاهش راههاي دفاعي آنتي اكسيدان بدن رخ مي دهد. ميتوكندري منبع اصلي توليد ROS در سلول است كه از طريق تركيب اكسيژن با الكترون هاي آزاد، منجر به تشكيل راديكال هاي سوپرااكسايد مي شود. در اين مقاله، به بررسي دانش فعلي در مورد دخالت استرس اكسيداتيو در بيماري هاي نورودژنراسيون مبتني بر مطالعات باليني و مطالعات حيواني مي پردازيم. علاوه بر اين، اثرات تعديلي القا شده دارو در تعادل اكسيداتيو را تحليل مي كنيم و راهكارهاي دارويي درماني براي كاهش استرس اكسيداتيو را بررسي مي كنيم. در اين مطالعه مروري براي جستجوي مقالات از سه پايگاه اطلاعاتي Google Scholar، Scopus و Pubmed و واژه¬هاي كليديOxidative stress ، ROS، Neurodegenerative ‎ استفاده شد. مقالاتي كه هدف نگارش اين مقاله را در بر نداشتند، از مراحل مطالعه حذف گرديد. نتايج اين مطالعه نشان داد كه در سطوح پايين، استرس اكسيداتيو ايجاد شده توسط ROS را مي‎توان از طريق اثر آنتي اكسيدان ها مهار كرد، با اين حال، هنگامي كه ROS به ميزان بيش از حد وجود داشته باشد، التهاب و سميت سلولي حاصل منجر به آسيب سلولي مي شود.