تأثير محلولپاشي پلي آمين اسپرميدين بر عملكرد سويا در شرايط كم آبياري

براي بررسي تاثير محلول پاشي اسپرميدين روي ميزان كلروفيل، عملكرد دانه و ماده خشك سويا در شرايط كم آبياري ، آزمايشي در قالب اسپليت-پلات با طرح پايه بلوك هاي كامل تصادفي در سه تكرار در سال زراعي 95-1394 در جويبار استان مازندران انجام شد. تيمارها شامل آبياري در چهار سطح شاهد(100)،70،50 و 30 درصد نياز آبي به عنوان عامل اصلي و اسپرميدين در سه سطح شاهد، غلظت هاي نيم و يك ميلي مولار به عنوان عامل فرعي بود. نتايج نشان داد با افزايش تنش خشكي ميزان كلروفيل برگ كاهش يافت و استفاده از اسپرميدين با غلظت هاي نيم و يك ميلي مولار باعث افزايش ميزان كلروفيلa بين 95-15 درصد وكلروفيل b بين 95-45 درصد گرديد. در شرايط كم آبياري استفاده از اسپرميدين باعث افزايش عملكرد دانه بين 90-25 درصد و افزايش عملكرد ماده خشك بين 39-7 درصد گرديد.بررسي همبستگي بين صفات مورد بررسي نشان داد كه بين ميزان كلروفيل و عملكرد ماده خشك همبستگي مثبت و معني دار در سطح احتمال يك درصد وجود داشته است اما همبستگي معني-داري بين ميزان كلروفيل و عملكرد دانه مشاهده نشد. به طور كلي، استفاده از اسپرميدين در شرايط كم آبياري در سويا باعث افزايش ميزان كلروفيل و عملكرد ماده خشك و در نتيجه افزايش عملكرد دانه گرديد.