ارزيابي فعاليت‌ها و برنامه ‌هاي موجود آموزش فلسفه به كودكان (P4C) در ايران به عنوان بستر توسعه علوم انساني

اين پژوهش باهدف ارزيابي فعاليت‌ها و برنامه‌هاي موجود آموزش فلسفه به كودكان در ايران – به‌صورت يك مطالعه تحليلي (كه شامل ارزيابي كمي و ارزيابي كيفي بود) انجام‌شده است و شامل گزارش كاملي به لحاظ كمي و كيفي از فعاليت‌ها و حجم كارهاي صورت گرفته در ايران، توسط مؤسسات دولتي و غيردولتي و همچنين فعالان اين حوزه كه از طريق مقاله‌ها، پايان‌نامه‌ها، كتاب‌ها، نشست‌ها، كنفرانس‌ها، سايت‌ها و مصاحبه‌ها به‌دست‌آمده را در برمي‌گيرد. بر اين اساس، ميزان موفقيت مؤسسات داخلي جهتِ اجرا، ترويج و بومي‌سازي اين برنامه و همچنين تشابه و تفاوت (ميزان موازي كاري) اين مؤسسات را معين‌شده است. در اين پژوهش، علاوه بر بررسي اسناد موجود، از نظرات 11 نفر از فعالان كشوري و صاحب‌نظران برنامه فلسفه براي كودكان كه جمعيت هدف اين بخش پژوهش را تشكيل مي‌دادند استفاده گرديد. عمده‌ترين يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌دهد كه در سطح ملّي با توجه به گستردگي جغرافيايي ايران، محدود بودن مراكز فعال اين برنامه، كميِ تعداد مربيان و بانيان اصلي آن، مقاومت‌ها و سنگ‌اندازي‌هاي بي‌مورد و... هنوز اين برنامه، به‌طورجدي در دستور كار متوليان امر تعليم و تربيت قرار نگرفته است. آنچه در مدارس ايران، تحت نام تفكر و پژوهش و يا تفكر و سبك زندگي و... در حال آموزش است با توجه به نظر كارشناسان قبك، داراي اشكالات عديده‌اي است مانند: پرداختن نامتعادل به مؤلفه‌هاي تفكر در اين كتاب‌ها، سؤالات و تمرين‌هاي نامناسب، عدم توجه به بحث قوانين در حلقه كندوكاو، عدم داشتن مهارت‌هاي تفكر مربيان اين درس به دليل عدم آموزش كافي اين درس.