معيارهاي توسعه از منظر قرآن كريم

گفتمان غالب در نظريات توسعه در عصر حاضر، گفتمان اومانيسم است. از اين نظر، انسان با دست درازي به جايگاه ربوبي خداوند، خود را محور مديريت و حاكميت در عالم مي داند. انديشه هاي مبتني بر ماترياليسم با تكيه بر عقلانيت ابزاري زاييده چنين تفكري است. بر اين اساس، فلسفه اومانسيم زيربناي توسعه را صرفا در جنبه هاي مادي و حيواني ميداند. اما در نگاه قرآني مالك و حاكم اصلي در عالم خداوند بوده، ربوبيت ومديريت عالم نيز از او صاف خاص اوست. از اينرو مهندسي توسعه نيز بايد مبتني بر نگاه ربوبي باشد. بنابر اين ضمن اينكه قرآن كريم انسان را تكريم مي كند، حد توسعه و كمال انساني را تا قرب الي الله مي داند.