مرزباني در ساحت انديشۀ ديني كاوشي هدفشناسانه در تلاشهاي سترگ يك قرآن پژوه

آيت الله جعفر سبحاني تبريزي، از معدود عالمان شيعه است كه كامروايي هاي فراواني در كارنامۀ علمي خود دارد. او را مي توان از كمياب افراد بشمار آورد كه در تمامي حوزه هاي علوم اسلامي قلم زده و مقاله و كتاب نوشته و تدريس كرده است: تفسير، فقه، اصول فقه، حديث، رجال، ملل و نحل، تاريخ، كلام، فلسفه و ... از جمله محورهاي مباحث و نگاشته هاي اين استاد است. ايشان تنها در حوزۀ مباحث قرآني و علوم قرآني قريب به 50 عنوان كتاب، و ده ها مقاله، قلمي و منتشر كرده، و اين نوشته، حتي نمي تواند عهده دار معرفي همۀ ابعاد مباحث علوم قرآني و تفسيري اين فقيه مفسّر باشد. اما به رغم اين، در پي معرفي دغدغه ها و زمينه هاي فكري و افق-هاي ديد اين عالم نامور در حوزۀ مطالعات قرآني و تفسيري است. تأليفات اين استاد كامياب را مي توان در حوزۀ قرآن پژوهي، به سه بخش كلان تقسيم كرد: تفسير و علوم قرآني؛ تبيين جايگاه معرفتي و سنجشي قرآن، و دفاع از ساحت قرآن. بي ترديد اين استاد، در يك چارچوب كلان فكري و نظام انديشه اي، به مباحث گستردۀ قرآني ورود كرده و قلم زده و معارف قرآن را به عرصۀ عمومي آورده و در جايي كه لازم بوده، به نقد و بررسي آراي ديگران پرداخته است. نقد برخي تفسيرها، و نيز نقد آراي نو در حوزۀ وحي و نبوت و دفاع از كمال و جامعيت قرآن، و نيز طرح مباحث كاربردي در انتخاب سوره هاي خاص و تفسير آنها، و نيز عمومي سازي معارف اين كتاب، و تلاش براي تبيين جايگاه قرآن در انديشۀ اسلامي و مبنا قرار دادن آن، در علوم مختلف اسلامي به عنوان آبشخوري ترديدناپذير و مبنايي قطعي به گونه اي كه بي آن، انديشه اسلامي با مخاطرات و كاستي هاي بزرگي مواجه است، از تلاش ها و دغدغه هاي اين متكلم مفسر شيعي است. اين نوشته مي كوشد بر اساس نوشته هاي قرآني اين استاد، اين زوايا را به بحث بگذارد و بكاود و تبيين نمايد.