هسته هاي سازمند شهري، الگوي توسعه پايدار (نگرشي جديد به اصول پايداري در فضاهاي شهري)

از آنجايكه ناپايداري شهرها منجر به زوال كالبدي، اقتصادي، اجتماعي و زيست محيطي آن ها مي شود، و اين امر ضرورت توجه به توسعه پايدار را نشان مي دهد، كاربرد الگوهاي موفق توسعه پايدار در شهرها ضروري به نظر مي رسد تا در صورت انطباق با شرايط محلي، بتوان از نقاط قوت اين الگوها بهره برد و تهديدها را به فرصت تبديل نمود. در اين پژوهش سعي گرديده است با استفاده از روش تحقيق توصيفي- قياسي، با بررسي ابعاد توسعه پايدار، مقايسه اي تطبيقي ميان اصول توسعه پايدار و شاخص هاي هسته هاي سازمند شهري انجام شود تا در صورت انطباق، اين الگو به عنوان الگوي توسعه پايدار، در ايجاد مراكز شهري جديد و باز زنده سازي شهري مراكز شهري موجود معرفي گردد. با توجه به فرضيه نگارنده كه مبين انطباق الگوي هسته هاي سازمند شهري با اصول توسعه پايدار مي باشد نتايج به دست آمده از اين بررسي نشان مي دهد الگوي مذكور، به گونه اي جامع، ابعاد پايداري را مورد تاكيد قرار داده است و شاخص هاي خود را منطبق با وجوه توسعه پايدار و در چهارچوبي معين و هماهنگ معرفي نموده است و مي تواند با تطبيق بر شرايط بومي و محلي، نتايج مورد انتظار برنامه ريزي جامع شهري را محقق نمايد.