تأثير كمپوزيسيون نقاشي هاي موندريان بر معماري خانه شرودر

هنر يك وسيله ارتباط انسانها است، براي حيات بشر و براي سير به سوي سعادت خود و جامعه انساني، موضوعي ضروري و لازم است، زيرا افراد بشر را با احساساتي يكسان به يكديگر پيوند مي دهد .نقاشي و معماري هميشه در كنار هم بوده اند و با ويژگي هاي انحصاري در مباني و صور به ديگري كمك كرده اند. گاهي نقاشي ايده اوليه معماري بوده و گاهي معماري موضوع نقاشي شده است. بنابراين درك فضايي از هر كدام، از زاويه ديد هنرمند، خلق فضا به شكلي متفاوت است. حلقه اي گمشده كه در تنها عنصر غير قابل حذف آن ها يعني فضا مشتركند، فضايي كه در نقاشي دو بعدي و سه بعدي، مجازي و در معماري عيني آفريده مي شود. فعاليت هنر، يعني احساسي را كه قبلاً تجربه كرده است، در خود بيدار كند و برانگيختن آن به وسيله ي حركات، اشارات، خطهاا، رنگها، صداها، نقش و كلمات به نحوي كه ديگران نيز بتوانند همان احساس را تجربه كنند و آن را به سايرين منتقل ميسازد. اين تحقيق توصيفي، تحليلي مي باشد كه مبتني بر مطالعه كتابخانه اي، كارهاي انجام شده، مقاله ها و كتابهاي به روز مي باشد. اين پروژه در راستاي پي بردن به تاثير كمپوزيسيون نقاشي موندريان بر معماري هم‌عصر خود است كه در ابتدا به بررسي كمپوزيسيون نقاشي هاي موندريان مي پردازيم و بعد به تحليل معماري خانه شرودر و تأثير گذاري كمپوزيسيون نقاشي هاي مندريان در ان مي پردازيم .كه در نهايت مي توانيم با توجه به شواهد به اين نكته پي ببريم كه جوء حاكم بر جامعه و شرايط اجتماعي در هر عصر تأ ثير قابل توجهي بر نقاشي ها و معماري آن عصر مي گذارد.