شماره ركورد كنفرانس :
4804
عنوان مقاله :
بررسي تطبيقي ويژگي هاي طرح معماري مدارس دوره تيموريان و مدارس دوره صفويان
پديدآورندگان :
گلستاني مهرشيد mehrshid.golestani@yahoo.com دانشگاه آزاداسلامي، واحد مشهد; , طبسي محسن tabassi_mohsen@yahoo.com دانشگاه آزاداسلامي، واحد مشهد; , زماني آقايي ليلا دانشگاه آزاداسلامي، واحد مشهد;zamani4326@mshdiau.a.c.ir
كليدواژه :
معماري مدرسه , معماري دوره تيموريان , معماري دوره صفويان , معماري مدرسه دوره صفويان.
عنوان كنفرانس :
ششمين كنگره ملي علمي پژوهشي توسعه و ترويج علوم معماري و شهرسازي ايران
چكيده فارسي :
در صدر اسلام تدريس علوم مذهبي در مساجد انجام مي شد. به تدريج با توسعه ي علوم اسلامي ، فضاي آموزشي جدا گشت. در قرن پنجم هجري ( همزمان با حكومت سلجوقيان ) به تشويق خواجه نظام الملك، مدارس متعددي در شهرهاي معروف اسلامي مانند بغداد، ري، نيشابور و جرجان ساخته شد. بعد ها نقشه ي چهار ايواني كه مورد توجه معماران قرار گرفت، براي فضاهاي آموزشي طرحي متعارف شد. در اطراف ايوان ها، حجره هايي به صورت يك يا دو طبقه براي استفاده و اقامت شبانه روزي دانشجويان و طلاب ديني ساخته شد. غير از ساعات تدريس، از مدارس به عنوان مسجد نيز استفاده مي كردند. مدارس نيز همانند مساجد با آجر كاري، گچ بري و كاشي كاري تزيين مي شد (مانند مدارس غياثيه ، چهارباغ و مطهري). اين مقاله سعي بر آن دارد تا به بررسي نوآوري ها و تغييرات موجود در طرح كلي مدارس دوره تيموريان در قياس با مدارس دوره صفويان بپردازد. بدين منظور 4 باب از مدارس هر دو دوره برگزيده شده و از لحاظ ويژگي هاي موجود در طرح كلي بنا مورد تجزيه و تحليل قرار گرفته اند. نگارش اين پژوهش به روش تاريخي – توصيفي – تحليلي است و روش گردآوري داده هاي به روش اسنادي – كتابخانه اي است.
