نقش الكسي تايميا در نشانه‌هاي بي‌اشتهايي عصبي به‌واسطه افسردگي و كمال‌گرايي

اختلال خوردن يكي از عوامل تهديدكننده سلامت عمومي است كه نرخ آن به‌سرعت در حال افزايش است و بي‌اشتهايي عصبي به‌عنوان يكي از انواع اختلالات خوردن است كه در آن افراد مبتلا، ترس شديد از افزايش وزن يا چاق شدن دارند و تجربه و اهميت وزن و شكل بدن در اين افراد به دليل كمال‌گرايي تحريف مي‌شود. لذا اين پژوهش در جهت تعيين نقش آلكسي تايميا بر نشانه‌هاي بي‌اشتهايي عصبي به‌واسطه كمال‌گرايي، انجام گرفت. از بين همه دانشجويان دختر مشغول به تحصيل در سال تحصيلي 96-95 دانشگاه آزاد اسلامي واحد تبريز، 150 نفر به شيوه تصادفي خوشه‌اي چندمرحله‌اي انتخاب شدند و براي جمع‌آوري داده‌ها از سياهه علائم اختلال خوردن، مقياس 20 ماده‌اي آلكسي تايميا تورنتو و پرسشنامه كمال‌گرايي چندبعدي فراست استفاده شد. تحليل داده‌ها نشان داد كه بين آلكسي تايميا و بي‌اشتهايي عصبي و همچنين بين كمال‌گرايي و بي‌اشتهايي عصبي رابطه مستقيم وجود دارد و آلكسي تايميا به‌واسطه كمال‌گرايي بر تشديد علائم بي‌اشتهايي عصبي تأثير دارد. مبتني بر يافته‌هاي اين پژوهش مي‌توان بيان كرد كه ناتواني در تنظيم هيجانات و برخورداري از معيارهاي سخت و غيرقابل انعطاف درباره وزن و شكل بدن، در شكل‌گيري و تداوم بي‌اشتهايي عصبي تأثيرگذار بوده و لذا در مداخلات درماني لازم است به آموزش مديريت و تنظيم هيجانات و تعديل كمال‌گرايي توجه ويژه صورت پذيرد.