راهبردهاي تنظيم شناختي هيجان در افراد مبتلابه اختلال اضطراب فراگير و افراد عادي

پژوهش حاضر با هدف تعيين تفاوت افراد داراي نشانه‌هاي اختلال اضطراب فراگير و افراد عادي از نظر راهبردهاي تنظيم شناختي هيجان انجام شد. شركت‌كنندگان تعداد 200 نفر دانشجو بودند كه به شيوۀ نمونه‌گيري تصادفي خوشه‌اي از ميان دانشجويان دانشگاه تبريز انتخاب و با پرسشنامه‌هاي تنظيم شناختي هيجان و اختلال اضطراب فراگير ارزيابي شدند. يافته‌هاي حاصل از روش تحليل واريانس چند متغيري نشان دادند كه افراد مبتلابه نشانه‌هاي اضطراب فراگير از راهبردهاي ناسازگار سرزنش خود، سرزنش ديگران، نشخوارگري و فاجعه آميزسازي، بيشتر از افراد عادي استفاده مي‌كردند، ولي از لحاظ راهبردهاي ارزيابي متمركز بر برنامه‌ريزي، پذيرش و توجه مجدد مثبت تفاوت معنادار وجود نداشت. از بين راهبردهاي ناسازگار افراد داراي نشانه‌هاي اضطراب فراگير بيشتر از همه از راهبرد نشخوار فكري استفاده مي‌كردند. افكار ممتد (نگراني و نشخوار) نظارت بر تهديد و ارزيابي منفي علائم، مانع پذيرش اطلاعات جديد مي‌شدند. در اين حالت، اطلاعات آن‌قدر محدود مي‌شوند كه نمي‌توانند يك طرح سازگارانه براي برخورد با تهديد به وجود آورند. علاوه بر اين، پردازش‌ها باعث خطرناك‌تر ديدن وقايع مي‌شد و فعاليت‌هاي توأم با اضطراب را افزايش مي‌داد، درنتيجه طرح‌ها و برنامه‌هاي كارآمدتر و سازگارانه تر نمي‌توانند به وجود آيند.