مقايسۀ پيش‌بيني كننده‌هاي رواني اجتماعي اقدام به خودكشي بين كاركنان وظيفه

امروزه با توجه به شرايط سخت و فشار بالاي ناشي از پست‌هاي اساسي بر روي نيروهاي مسلح و نظامي، شاهد افزايش استرس هاي شغلي و در نتيجه آسيب هاي رواني از جمله پديدۀ خودكشي و خودزني بين سربازان وظيفه در ارگان هاي نظامي مورد توجه است. هدف اين پژوهش شناسايي عوامل تأثيرگذار و مقايسۀ پيش بيني كننده هاي رواني اجتماعي احتمالي اقدام به خودكشي بين كاركنان وظيفه بود. پژوهش حاضر از نوع علّي- مقايسه اي بود. شركت‌كنندگان تعداد 30 بود كه به‌صورت نمونۀ در دسترس از ميان كليه سربازاني كه به علت اقدام به خودكشي در بيمارستان 577 در بين سال هاي 1394 تا 1395 بستري شده بودند، انتخاب شدند. ابزارهاي پژوهش شامل پرسشنامۀ علائم رواني (SCL-90) و مقياس ساختاريافته ي محقق ساخته بودند. يافته‌هاي پژوهش حاضر نشان دادند سربازاني كه دست به خودكشي مي زنند به‌احتمال بيشتري داراي سابقه اعتياد، مشكلات خانوادگي و بيماري هاي رواني هستند.