نسل كشي وجنايات عليه بشريت دراسنادورويه ي قضايي بين المللي

ازمهمترين جرايم بين المللي كه دررويه ي قضايي دادگاههاي كيفري بين المللي به كرات موردحكم قرارگرفته اند؛جرايم عليه بشريت وجنايت نسل كشي مي باشند؛كه عناصرمادي ومعنوي اين جرايم درآراء صادره دادگاههاي كيفري،براي محاكمه جنايتكاران جنگي بارهاموردبررسي قرارگرفته است. جناياتي كه درچهارچوب يك حمله گسترده ياسازماندهي شده انجام مي گيرندوقربانيان اين جنايات نيزمطابق رويه محاكم كيفري بين المللي افرادغير نظامي هستند، به جنايات عليه بشريت معروف مي باشند؛ كه دراين جرايم مرتكب علاوه برقصدارتكاب جرايم پايه، ازوجود حمله گسترده يا سازمان يافته عليه يك جمعيت غير نظامي، بايدآگاه باشد. درحالي كه نسل كشي به اعمال مجرمانه اي اطلاق مي شودكه به قصدنابودكردن تمام يابخشي ازگروههاي ملي، قومي، نژادي يامذهبي صورت مي گيرد. اسنادبين المللي گوناگون ازمعاهده بين المللي منع ومجازات نسل كشي) 1948 ( گرفته تا اساسنامه ديوان بين المللي كيفري) 1998 ( درحمايت ازموجوديت وحمايت از گروههاي موجودقدم برداشته اند. شناسايي ومحكوميت نسل كشي بعنوان جنايت مهم بين المللي تاجايي پيش رفته است كه در حقوق بين المللي معاصربعنوان يك قاعده آمره شناخته شده واز تعهدات تمام كشورهانسبت به جامعه بين المللي به شمار آمده است. اين مقاله براساس اصول كلي از منشورحقوق شهروندي كه عبارتند از حق حيات، كرامت وبرابري انسان واصل حق آزادي وامنيت، حق حريم خصوصي،حق مالكيت، حق رفاه وتأمين اجتماعي، حق محيط زيست سالم وتوسعه پايدار نوشته شده است.