پيش بيني گرايش به مصرف مواد مخدر بر اساس ناگويي هيجاني و مشكلات بين فردي نوجوانان دختر شهر تهران

جوانان و نوجوانان در جوامع متمدن با گرايش به مصرف مواد مخدر به دنبال فرونشاني هيجانات و كسب لذت و تجربيات جديد مي باشند. در اين مقوله همه نهادهاي اجتماع از جمله خانواده، مدارس و ارگان هاي اجرايي متحمل پرداخت هزينه هاي گزاف مادي و معنوي مي شوند. اين در حالي است كه پيشگيري در همه حال كم بها تر از درمان بوده است. ضرورت شناخت مشكلات نوجوانان دستيابي به اين هدف را هموارتر مي‌نمايد. پژوهش حاضر به منظور بررسي پيش بيني گرايش به مصرف مواد مخدر با ناگويي هيجاني و مشكلات بين فردي نوجوانان دختر شهر تهران انجام گرفته است. اين پژوهش از نوع همبستگي بوده و 285 نفر از جامعه دانش آموزان دختر شاغل به تحصيل در دبيرستان هاي شهر تهران كه با روش نمونه¬گيري در دسترس، انتخاب شدند و آزمون‌هاي ناگويي هيجاني تورنتو ، مقياس خطر پذيري نوجوانان ايراني و مشكلات بين فردي ، روي آنان اجرا گرديد. پس از تحليل داده‌ها با استفاده از آزمون همبستگي و تحليل رگرسيون، نتايج حاصله گزارش مي شود: كه «ناگويي هيجاني» و «مشكلات بين فردي» قابليت پيش بيني «گرايش به مصرف مواد مخدر» را در دانش آموزان دبيرستاني دختر از توان معنادار بالا و مطلوبي برخوردار است.