حمايت اجتماعي، سلامت جسماني و افسردگي به عنوان پيش‌بين¬كننده¬هاي پيروي از درمان در بيماران ديابتي نوع دو

هدف مطالعه تعيين نقش حمايت اجتماعي، سلامت جسماني و افسردگي در پيش‌بيني پيروي از درمان در بيماران ديابتي نوع 2 در شهر زنجان بود. در يك طرح توصيفي مقطعي به روش همبستگي تعداد 120 نفر از جامعه آماري با نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه حمايت اجتماعي واكسن، سلامت عمومي گلد برگ و پيروي از درمان هيس جمع‌آوري شدند. يافته‌هاي به‌دست‌آمده از آزمون هاي آماري همبستگي پيرسون و رگرسيون همزمان نشان دادند كه حمايت دوستان رابطه مثبت معناداري با پيروي از درمان داشت (5/0 p). سلامت جسماني و افسردگي رابطه معناداري با پيروي از درمان نداشت (5/0 p). حمايت دوستان 18 درصد از واريانس پيروي از درمان را پيش‌بيني مي‌كرد. انجام مداخلاتي باهدف افزايش حمايت دوستان در اين بيماران، پيروي از درمان را افزايش مي‌دهد.