ذهن آگاهي، بخشودگي بين فردي و بهزيستي معنوي در رضايت از زندگي سالمندان

رضايت از زندگي به‌عنوان جامع ترين ارزيابي افراد از شرايط زندگي خود در دوران سالمندي حائز اهميت فراوان است. پژوهش حاضر باهدف تعيين نقش ذهن آگاهي، بخشودگي بين فردي و بهزيستي معنوي در پيش‌بيني رضايت از زندگي سالمندان انجام شد. پژوهش حاضر توصيفي از نوع همبستگي بود. شركت‌كنندگان تعداد 150 نفر از سالمندان زن و مرد ساكن در شهرستان تالش در سال 1396 بودند كه به روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند. ابزارهاي پژوهش شامل مقياس رضايت از زندگي، فرم كوتاه مقياس بهزيستي معنوي، فرم كوتاه مقياس ذهن آگاهي فرايبرگ و مقياس بخشودگي بين فردي را بودند. يافته‌هاي به‌دست‌آمده از روش‌هاي آماري ضريب همبستگي پيرسون و روش رگرسيون گام‌به‌گام حاكي از همبستگي مثبت و معنادار ذهن آگاهي، بخشودگي بين فردي و بهزيستي معنوي با رضايت از زندگي سالمندان بودند و اين متغيرها 23 درصد از تغييرات رضايت از زندگي سالمندان را پيش بيني كردند. بر اساس يافته هاي پژوهش مي‌توان نتيجه گرفت كه ذهن آگاهي، بخشش و معنويت سهم به سزايي در رضايت از زندگي بالا در سالمندان دارند.