تحريف هاي شناختي، الكسي تايميا و رفتارهاي پرخاشگرانه در دانشجويان

هدف پژوهش حاضر بررسي ارتباط ميان تحريف‌هاي شناختي و الكسي تايميا با رفتارهاي پرخاشگرانه دانشجويان بود. روش پژوهش توصيفي و از نوع همبستگي بود. شركت كنندگان شامل 100 نفر بودند كه به‌صورت نمونه گيري تصادفي خوشه اي از ميان كليۀ دانشجويان كارشناسي دانشگاه مازندران در سال تحصيلي 96-95 انتخاب شدند. براي جمع آوري داده ها پرسشنامه هاي نارسايي هاي شناختي برادبنت، كوپر، فيتزجرالد و پاركز، مقياس ناگويي خلقي تورنتو و پرسشنامه پرخاشگري باس و پري استفاده شدند. يافته هاي حاصل از تحليل همبستگي نشان دادند كه ميان ناتواني در تشخيص احساسات، جهت گيري فكري بيروني، حواس پرتي، نارسايي حافظه و اشتباهات سهوي و عدم يادآوري اسامي با پرخاشگري دانشجويان ارتباط مثبت و معني داري وجود داشتند. با توجه به يافته هاي اين پژوهش به نظر مي رسد، مادامي كه اطلاعات هيجاني نتوانند در فرآيند پردازش شناختي، ادراك و ارزشيابي گردند و فرد در بيان، تنظيم و فهم هيجان هاي خود ناتوان بماند ازلحاظ عاطفي و شناختي دچار آشفتگي و درماندگي مي‌شود و اين ناتواني مي تواند سازمان عواطف و شناخت هاي آنان را مختل سازد.