پيش‌بيني تاب‌آوري تحصيلي بر اساس خودشناسي انسجامي و شفقت خود

ازجمله متغيرهاي مهم در راستاي مقابله مؤثر با فشارهاي دوران تحصيل يادگيرندگان، تاب‌آوري است. پژوهش حاضر با هدف بررسي نقش خودشناسي انسجامي و شفقت خود در پيش‌بيني تاب‌آوري تحصيلي انجام شد. روش پژوهش توصيفي و از نوع همبستگي و جامعه آماري پژوهش شامل كليه دانشجويان دختر دانشگاه رازي كرمانشاه در سال تحصيلي 95-96 بود. نمونه‌اي مشتمل بر 200 نفر از اين دانشجويان از طريق نمونه گيري خوشه‌اي چندمرحله‌اي انتخاب شدند و به پرسشنامه‌هاي تاب آوري تحصيلي مارتين، خودشناسي منسجم و شفقت خود پاسخ دادند. نتايج حاصل از همبستگي پيرسون و رگرسيون چندگانه گام‌به‌گام نشان داد، بين خودشناسي تجربي، خودشناسي تأملي و خودشناسي انسجامي با تاب‌آوري تحصيلي و بين شفقت نسبت به خود با تاب‌آوري تحصيلي همبستگي مثبت معني‌دار وجود دارد (001/ 0 P ). در كل، يافته‌ها نقش و اهميت مؤلفه‌هاي خودشناسي انسجامي و شفقت خود در پيش‌بيني تاب‌آوري تحصيلي دانشجويان را متذكر مي‌سازند.