اضطراب وجودي در پيش‌بيني كنش‌هاي اجرايي مراجعان

اين مطالعه باهدف بررسي نقش اضطراب وجودي در پيش‌بيني كنش‌هاي اجرايي مراجعين به مركز مشاوره فرانگاه نو تهران به روش توصيفي - همبستگي انجام شد. شركت كنندگان تعداد 104 نفر بودند كه از ميان كليه مراجعين به مركز مشاوره فرانگاه نو به‌صورت نمونه‌برداري هدفمند بر اساس جدول مورگان انتخاب شدند. ابزار هاي پژوهش شامل پرسشنامه‌هاي اضطراب وجودي گود و مقياس نارسايي كنش‌هاي اجرايي باركلي بودند. يافته‌هاي به‌دست‌آمده از آزمون رگرسيون چند متغيره به روش همزمان حاكي از آن بودند كه هيچ‌يك از مؤلفه‌هاي اضطراب وجود در پيش بيني كنش‌هاي اجرايي (كل) نقش نداشتند ولي خود بيگانگي در بيش بيني خودسازمان‌دهي حل گشته به‌صورت منفي (241/0= Beta) و احساس پوچي و بي‌معنايي در پيش‌بيني خود انگيزشي به‌صورت منفي (266/0= Beta) ايفاي سهم مي‌كردند. ازخودبيگانگي و احساس پوچي وبي معنايي مي‌توانند كنش‌هاي اجرايي را دستخوش تغييرات كنند و آن را كاهش دهند. اين نتايج مي‌توانند براي درمانگران و مشاوران موردتوجه قرار گيرد.