درمان مبتني بر دلبستگي و علائم اضطراب جدايي در كودكان

هدف اين پژوهش بررسي تاثير درمان مبتني بر دلبستگي در كاهش نشانه‌هاي اضطراب جدايي كودكان بود. اين پژوهش از نوع پژوهش‌هاي نيمه تجربي با پيش آزمون و پس آزمون همراه با گروه كنترل است. به اين منظور 13 كودك (7 دختر و 6 پسر) 6 تا 9 ساله داراي نشانه‌هاي اضطراب جدايي از مدارس ابتدايي شهر تبريز به شيوه نمونه گيري هدفمند و از طريق غربالگري انتخاب شدند و به طور تصادفي در دو گروه مداخله و كنترل قرار گرفتند. براي جمع آوري داده ها در مرحله پيش آزمون و پس آزمون از پرسشنامه علائم مرضي كودكان (CSI-4) و مقياس اضطراب جدايي كودكان (SASC) استفاده شد. مادران گروه مداخله در 10 جلسه درمان مبتني بر دلبستگي شركت كردند. نتايج حاصل از تحليل كوواريانس نشان داد كه پس از تعديل اثرات پيش‌آزمون، ميانگين پس‌آزمون دو گروه تفاوت معناداري داشت و اين نتايج حاكي از مؤثر بودن درمان مبتني بر دلبستگي در كاهش علائم اضطراب جدايي كودكان است.