شماره ركورد كنفرانس :
4569
عنوان مقاله :
ابعاد كمالگرايي و نشانههاي افسردگي و اضطراب
پديدآورندگان :
بشارت محمدعلي گروه روانشناسي، دانشگاه تهران، تهران، ايران , فرهمند هادي HadiFarahmand@ut.ac.ir كارشناسي ارشد روانشناسي باليني، دانشگاه تهران، تهران، ايران؛
كليدواژه :
ابعاد كمالگرايي , افسردگي , اضطراب
عنوان كنفرانس :
ششمين كنگره ملي انجمن روانشناسي ايران ( با تاكيد بر مطالعات بين رشته اي و روانشناسي كاربردي)
چكيده فارسي :
اختلالات افسردگي و اضطرابي از شايعترين اختلالات رواني محسوب ميشوند كه هزينه زيادي را براي فرد و جامعه در پيدارند. شناخت متغيرهاي تأثيرگذار بر اين اختلالات ميتواند در مديريت و كاهش شدت نشانههاي آنها مفيد باشند. هدف اين پژوهش بررسي رابطه ابعاد كمالگرايي با نشانههاي افسردگي و اضطراب بود. بدين منظور، تعداد ۵۲۸ نفر (۲۷۴ زن، ۲۵۴ مرد) از دانشجويان دانشگاه تهران در اين پژوهش شركت كردند كه از آنها خواسته شد مقياس كمالگرايي چندبعدي تهران (TMPS) و مقياس افسردگي، اضطراب و استرس (DASS) را كامل كنند. نتايج نشان داد كه بين كمالگرايي خودمحور و نشانههاي افسردگي و اضطراب همبستگي منفي وجود داشت. همچنين بين كمالگرايي ديگر محور و جامعهمحور با نشانههاي افسردگي و اضطراب رابطه مثبت و معنادار وجود داشت. نتايج ضريب رگرسيون گامبهگام نشان داد كه كمالگرايي ديگر محور و جامعهمحور توانايي پيشبيني نشانههاي افسردگي رادارند درصورتيكه در مورد نشانههاي اضطراب تنها كمالگرايي جامعهمحور قادر به اين پيشبيني بود. در هيچكدام از مدلها، كمالگرايي خودمحور پيشبين معناداري براي اضطراب و افسردگي نبود. بر اساس يافتههاي اين پژوهش، ميتوان نتيجه گرفت كه كمالگرايي ديگر محور و جامعهمحور بهعنوان ابعاد منفي كمالگرايي با نشانههاي افسردگي و اضطراب رابطه مثبت دارند و ميتوانند نشانههاي افسردگي و اضطراب را پيشبيني كنند. در نظر گرفتن اين متغيرها ميتوانند درزمينۀ پيشگيري، تشخيص و درمان نشانههاي افسردگي و اضطراب مؤثر باشند و سطح سلامت روان را در جمعيت عمومي ارتقا بخشند.