كاهش رفتارهاي آسيب به خود و پرخاشگري از خلال رفتار درماني در كودكان كم توان ذهني

يكي از مسائلي كه خانواده هاي كودكان كم توان ذهني با آن مواجه اند رفتارهاي آسيب به خود و پرخاشگري است. هدف از اين پژوهش بررسي اثر رفتار درماني بر شدت و فراواني اين رفتار در كودكان كم توان ذهني است. نمونه پژوهش حاضر شامل 5 كودك كم توان ذهني با دامنه سني 8 تا 10 سال است كه از ميان مراجعه‌كنندگان به مراكز توانبخشي تهران به صورت در دسترس انتخاب شدند. با استفاده از طرح تك‌آزمودني نخست داده هاي حاصل از مشاهده رفتاري مكرر هر شركت‌كننده در مرحله خط پايه گردآوري شد. سپس در مرحله درمانگري، شركت‌كنندگان در معرض رفتار درماني قرار گرفتند. مجموع جلسه‌هاي درماني كه شامل آموزش والدين، آموزش مربيان، و كار با كوك در طول دو ماه بر قرار مي شد 30 جلسه بود. داده هاي حاصل از دو روش تحليل ديداري و شاخص اندازه اثر، كاهش نشانه هاي رفتارهاي پرخاشگرانه و آسيب به خود را نشان داد.