ارزيابي فني و تعيين فاصله بهينه لاترال ها در سيستم آبياري باراني پي فلكس

با توجه به كمبود منابع آب در كشور و به ويژه استان هاي خراسان، استفاده از روش هاي جديد آبياري بيش از پيش احساس مي شود. يكي از اين روش ها ، آبياري باراني با لوله پي فلكس مي باشد. اين سيستم مناسب گياهان با ارتفاع كوتاه مانند زعفران است. با توجه به اين كه بيش از 80 درصد سطح زير كشت و توليد زعفران ايران، متعلق به استان هاي خراسان است، بنابر اين ضروري است كه ارزيابي فني توزيع و پخش آب و تعيين فواصل مناسب لوله ها در اين سيستم صورت گيرد. به دليل اينكه در اين سيستم براي همپوشاني بايد لوله ها به صورت موازي كنار هم قرار گيرند، ارزيابي براي فواصل مختلف 4، 5 و 6 متر و در فشار 7/ 0 بار (توصيه سازندگان) صورت پذيرفت. نتايج تحقيق نشان داد كه معيارهاي ضريب يكنواختي كريستيانسن (CU)، يكنواختي توزيع آب (DU)، راندمان واقعي در ربع پايين اراضي (AELQ) و راندمان پتانسيل كاربرد در ربع پايين (PELQ) به ترتيب برابر36/ 57، 3/ 46، 2 /40 و54 براي فاصله 6 متر و 2/ 62، 4/ 54، 17/ 51 و 5/ 66 براي فاصله 5 متر و 5/70،78/66، 8/71 و 83 براي فاصله 4 متر بدست آمد. با توجه به نتايج شاخص هاي ارزيابي، فواصل قرارگيري لوله ها بيش از 4 متر، از حد مطلوب و استاندارد تعيين شده شاخص هاي يكنواختي پخش آب براي سيستم هاي آبياري باراني، پايين تر ارزيابي گرديد. بنابراين درفشار 7/0 بار فواصل لوله هاي 4 متر براي طراحي و نيل به افزايش يكنواختي توزيع و پخش آب در اين سيستم آبياري توصيه مي گردد.