بررسي كارايي روش هاي اعمال تلفات در نرم افزار HEC-HMS

نزولات جوي پس از رسيدن به سطح زمين و اشباع نمودن اراضي و كاهش سرعت نفوذ آن در خاك، به صورت رواناب سطحي جريان يافته و پس از پركردن اراضي گود به صورت چالاب، به آب راهه اصلي حوضه تخليه مي گردد. از آنجا كه اغلب طرح‌هاي هيدرولوژيكي و هيدروليكي براساس جريان سطحي طراحي مي گردد، بررسي و اعمال تلفات در مدل‌هاي بارش-رواناب از اهميت خاصي برخوردار است. نرم‌افزار HEC-HMS ، يك نرم ‌افزار بارش-رواناب مي باشد، يعني ورودي بارش به عنوان مهمترين ورودي و رواناب خروجي از حوضه آبريز به عنوان مهمترين خروجي از اين نرم‌افزار خواهد بود. مهم ترين ورودي در اين نرم‌افزار بارش مي باشد. اين برنامه به گونه اي طراحي شده است كه دامنه گسترده اي از نواحي جغرافيايي را پاسخگو باشد، به علاوه اين برنامه قابليت تحليل رودخانه هاي حوضه آبخيز بزرگ ذخاير آبي و هيدرولوژي سيلاب و رواناب حوضه هاي آبريز طبيعي و شهري را دارا است. اين نرم افزار از 8 روش براي محاسبه تلفات استفاده مي‌كند. مرور مطالعات انجام شده در اين زمينه نشان مي‌دهد كه كاربردي ترين روش بين آنها روش SCS است به شرط آنكه اطلاعات نفوذ در منطقه مورد مطالعه موجود باشد. اكثراً در ايران از روش SCS جهت محاسبه تلفات استفاده مي شود. چرا كه اين روش داراي معادله ساده اي براي تعيين مقدار نفوذ تجمعي آب به داخل خاك بوده و همچنين مجهولات مورد نياز با آزمايش ساده ي حلقه نفوذ و با استفاده از شماره منحني بدست مي‌آيد. در اين مقاله به بررسي محدوديت‌ها و مزاياي 8 روش اعمال تلفات در نرم‌افزار HEC-HMS پرداخته شده است.