مديريت بهينه سيستم هاي مخزن- مزرعه با استفاده از روش فراكاوشي الگوريتم ژنتيك

مديريت سيستم هاي منابع آب، با تأكيد بر تعادل بين عرضه و تقاضاي آب از جمله رويكردهايي است كه براي مواجه با شرايط كم آبي پيشنهاد مي شود. هدف تحقيق حاضر آن است كه با احتساب مقادير جريان ورودي به مخزن سد ستارخان و تغييرات نياز آبي محصولات زراعي شبكه كشاورزي پايين دست آن، مقادير بهينه عمق آبياري محصولات و رهاسازي از مخزن، در دوره هاي ده روزه كشت آنها محاسبه گردد. درا ين راستا به دليل ماهيت پيوستگي تابع هدف، كثرت متغيرهاي تصميم و پيچيدگي هاي مدلسازي مساله، از مدل الگوريتم ژنتيك (GA) و با هدف حداكثر كردن سود خالص ناشي از كاشت محصولات، مدلسازي سيستم يكپارچه مخزن- مزرعه انجام گرديد. نتايج به دست آمده شامل تغييرات عمق آبياري و سطح زير كشت هر محصول، تغييرات رطوبتي خاك، تبخير و تعرق واقعي هر محصول، تغييرات ذخيره و رهاسازي از مخزن و نهايتاً سود ناشي از كشت محصولات مي باشد. نتايج مدلسازي ها نشان داد كه اين الگوريتم‌ قابليت هاي متعددي را براي در نظر گرفتن شرايط محلي از قبيل خصوصيات خاك، الگوي زراعي و راندمان آبياري دارا مي باشد، نتايج حاكي از آن بود كه مدلسازي يكپارچه با GA با توزيع بهتر كمبودهاي آبي بين مراحل مراحل مختلف رشد محصولات، توانست سود سيستم را در مقايسه با مقادير واقعي به طور قابل توجهي (3 برابر) افزايش دهد. و همچنين عملكرد محصولات را افزايش داده و از تمام پتانسيل محدوده مطالعاتي براي رسين به بهترين جواب و بيشترين سود استفاده كرده است.