بررسي مقايسه‌اي آلودگي آبخوان‌ها در دشت‌هاي مختلف

منابع آب زيرزميني به دليل استعداد آلودگي كمتر و همچنين ظرفيت ذخيره زياد نسبت به آب‌هاي سطحي به عنوان يك منبع مهم مورد توجه مي‌باشند .وجود منابع مهم آلاينده‌هاي انتشاري و نقطـه‌اي ناشي از فعاليت‌هاي انساني در سطح زمين و نفوذ ايـن آلاينـده‌هـا بـه آبخـوان موجـب كـاهش كيفيـت آب زيرزميني مي‌شود. بنابراين جلوگيري از آلودگي آب‌هاي زيرزميني در مديريت منابع آب زيرزمينـي ضـروري است. هدف اين پژوهش بررسي و مقايسه ميزان آلودگي آبخوان‌ها در دشت‌هاي مختلف كشور بود كه با روش كتابخانه و مرور پژوهشهايي كه در اين زمينه انجام شد، اين نتيجه حاصل شد كه استفاده بيش از حد از آب‌هاي زيرزميني و ورود آلاينده ها به اين منابع از طريق زباله هاي جامد شهري و صنعتي، هيدروكربن هاي نفتي، آلودگي ناشي از فلزات سنگين مانند آرسنيك، زباله هاي راديواكتيو و نيترات مشكلات فراواني را براي اين منابع به وجود آورده است. علاوه بر اين 2/69 درصد مساحت منطقه در طبقه آسيب پذيري خيلي زياد واقع شده است كه حاكي از آسيب پذيري زياد آبخوان دالاهو در مقابل آلودگي نسبت به ساير آبخوان‌ها در دشت‌هاي ديگر است. پهنه با آسيب پذيري خيلي زياد با وسعت 222/88 كيلومترمربع بيشترين مساحت از نظر ميزان آلودگي را به خود اختصاص داده است.