صحت سنجي برآورد تبخير و تعرق از الگوريتم سبال و روشهاي تجربي با داده هاي تشتك تبخير

تبخير و تعرق (ET) از مولفه هاي كليدي معادلات انرژي در سطح زمين و توازن آب مي باشد، لذا برآورد دقيق آن در برنامه ريزي آبياري و مديريت مصرف آب در مزرعه بخصوص براي مناطق خشك ضروريست. در تحقيق حاضر ET با استفاده از الگوريتم بيلان انرژي در سطح زمين (SEBAL) و مدل هاي تجربي (پنمن-مانتيث) برآورد گرديده و نهايتا با داده هاي تشتك تبخير موجود در ايستگاه سينوپتيك فرودگاه كرمان، مقايسه شده است. در اين راستا مدل SEBAL با استفاده از داده هاي ماهواره Landsat8 ( سنجنده OLI و TIRS ) در مقياس روزانه براي دوره زماني 2018/7/25 تا 2018/9/11 اجرا شده است. نتايج مدل SEBAL نشان داد كه مقادير شاخص هايRMSE،R2 ، MAE نسبت به اندازه گيري هاي تشتك تبخير به ترتيب برابر 0.76،0.7 و 0.72 ميليمتر بر روز بوده است. مقادير شاخص هاي مذكور براي روش تجربي فائو-پنمن- مانتيث به ترتيب برابر با 0.60، 0.94و 0.44 ميليمتر بر روز مي-باشد. نتايج نهايي تحقيق كه در دو مقياس هفتگي و روزانه بدست آمده حاكي از كارائي مدل SEBAL در تخمين تبخير و تعرق مي باشد.