بررسي مقاومت فشاري بتن خود متراكم حاوي نانو سيليس و خاكستر بادي در محيط كلريد

Investigating the compressive strength of self-compacting concrete containing nano-silica and fly ash in the chloride environment

بتن خودمتراكم به عنوان يك نوع بتن پيشرفته در صنعت ساخت و ساز در دنيا شناخته شده و مزاياي آن در پروژههاي خاص مورد توجه قرار گرفته است. اين بتن بدون هر گونه ويبره مكانيكي و در صورت نياز با تراكم سازي خارجي در قالب جاي گرفته و متراكم ميشود. در اين بتن براي افزايش كارايي و جلوگيري از آب انداختگي و جداشدگي نياز به مصالح پركننده و يا افزودنيهاي نگهدارنده ويسكوزيته ميباشد. خاكستر بادي و نانو سيليس به عنوان پركننده و پوزولان مصنوعي گزينه مناسبي براي توليد بتن خودتراكم ميباشد. استفاده از اين پوزولان در درصدهاي بالاي جايگزيني سيمان ،كاهش مقاومت، بويژه در سنين پايين را به دنبال دارد. جهت جبران كاهش مقاومت ميتوان از پوزولانهاي مصنوعي با واكنش پذيري بالا استفاده نمود. در اين پژوهش از 2 درصد نانوسيليس در مخلوطهاي بتن خود تراكم حاوي مقادير 0، 20، 30 و 40 درصد خاكستر بادي بر اساس وزن مصالح پودري جهت جبران اين كاهش مقاومت استفاده شده است. خصوصيات مكانيكي و دوام بررسي شده در اين پژوهش، مقاومت فشاري در سنين3 و7 و 28 و 90 و 180 روزه و دوام در برابر يون كلر، مي‌باشد. نتايج نشان ميدهند كه ميتوان با افزودن نانوسيليس، دوام و مقاومت فشاري بتن خود تراكم حاوي خاكستر بادي را با نگه داشتن كارايي افزايش داد.