مقايسه تطبيقي آرمانشهر نازك الملائكه با شهر خداي سنايي

Comparative Study of Nazik Al-Malaika Utopia and Sana’ee’s City of God

ايده ي تمايل به يك جامعه ي آرماني و مطلوب، يك ايده ي بنيادين در تاريخ فكري بشري است كه قدمت آن به آغاز زندگي انسان روي زمين و هبوط حضرت آدم در آن بر مي گردد. مهمترين مؤلفه در آثار و انديشه هاي ادباي معاصر اظهار علاقه به كمال و خير مطلق است. توجه به زندگي به ويژه جامعه بشري و رواج مباني والاي بشري، آرمان خواهي، ستيز عليه فاصله طبقاتي، تلاش در پي ريزي جامعه اي مبتني بر عداالت و محبت از مسائل مهم در ادبيات معاصر به شمار مي رود. ادبيّات، براي طرح اين چنين انديشه هايي عرصۀ مناسبي در اختيار شاعران و نويسندگان قرار داده است. شاعران نيز همواره از اين مقوله غافل نبوده اند و در اشعار خود به روايت آرمان شهر خود پرداخته اند. آرمان شهر، تجلّي برآورده شدن آرزوهاي شاعر براي بقا است و پناهگاه خوبي براي گريز از مشكلات زندگي شاعر است. نتايج حاصل از اين پژوهش كه از طريق مطالعات كتابخانه اي و به روش تحليلي- توصيفي به دست آمده، نشان مي دهد كه از نظر ماهوي و جغرافيايي، شهري كه سنايي آن را «شهر خدا» مي نامد، با آرمانشهر نازك الملائكه كه سرزميني ماورايي و مرجع و منشأ تمامي نيكي ها است، تقريباً يك سخن را در اشعار خود در اين زمينه جاري مي سازند.

Inclinations towards an ideal and optimal society are derived from the fundamental ideas in the history of human intellect dating back to the first steps of humans on earth and the descent of His Highness Adam from the heaven. The most important indicator in the works and thoughts of the contemporary literary men is their assertion of willfulness towards absolute perfection and good. Paying attention to life, particularly the mankind communities, and the prevalence of the lofty human principles, idealism, fighting the social classes’ gap, making efforts in line with formulating a justice and love-based society are enumerated among the important problems in the contemporary literature. Literature has provided the poets and writers with an opportunistic arena to propose such thoughts. Poets have also never lost the track of such topics and they have dealt with narrating their own utopias in their poems. Utopia is a realization of the poets’ wishes to survive and it is a protective shelter for getting rid of the poets’ daily life problems. The results of the current research paper are obtained through library research as well as based on a descriptive-analytical method. By its nature and geographically, the term “city of God” by Sana’ee is almost described by the same wording as used by Nazik Al-Malaika in her description of a transcendental city which is the source and origin of all good.