مقدمه اي بر روانگرايي و انواع آن

An Introduction to Liquoristics and Types

با توجه به قرارگرفتن ايران در منطقه اي با خطر لرزه خيزي بالا، كه يكي از مهمترين مخاطرات طبيعي است نيروهاي ناشي از زلزله يكي از عوامل كنترل كننده ي طراحي و محاسبه در مهندسي عمران مي باشد. مايع سازي خاك يك علت اصلي آسيب به ساختارها در زلزله هاي گذشته است. در ميان خطرات زلزله، خرابي هاي وسيع ناشي از تغيير شكل هاي حاصل از روانگرايي در طي زلزله هاي گذشته سبب شده است تا اين پديده به يكي از مهمترين، پيچيده ترين و بحث برانگيزترين موضوعات در مهندسي ژئوتكنيك لرزه اي تبديل شود. پديده روانگرايي در دنيا با دو زلزله ي نيگاتا و آلاسكا در سال 1964 ميلادي، و در كشور ما با زلزله منجيل در سال 1369 شمسي به عنوان يك خطر لرزه اي شناخته شد. روانگرايي اغلب در ماسه هاي غيرمتراكم در اثر افزايش فشار آب منفذي حين بارگذاري لرزه اي و به دليل تقليل مقاومت برشي خاك ايجاد مي شود. خاك هايي كه مقاومت برشي خود را به طور كامل از دست مي دهند مانند يك مايع غليظ عمل كرده و سازه هاي بنا شده روي آن به راحتي در زمين فرو مي روند. در پژوهش حاضر، احتمال وقوع روانگرايي، انواع روانگرايي، زلزله هايي كه در دنيا سبب ايجاد روانگرايي در خاك شده اند مورد بررسي قرار گرفته است