شماره ركورد كنفرانس :
4809
عنوان مقاله :
ارزيابي و تحليل موانع بحراني پذيرش تكنولوژي ساختمان هاي سبز در مناطق كوهستاني ايران با رويكرد توسعه پايدار (مورد مطالعه استان البرز)
عنوان به زبان ديگر :
Assessment and analysis of critical barriers to the adoption of green building technology in mountainous regions of Iran with a sustainable development approach (Case Study Alborz Province)
پديدآورندگان :
محبي عرفان erfanmohebbi324@yahoo.com دانشگاه دانش البرز; , شمس كيا ناصر Shams@qiau.ac.ir ذانشگاه آزاد اسلامي واحد قزوين;
كليدواژه :
موانع , تكنولوژي ساختمانهاي سبز , توسعه پايدار , فرآيند تحليل شبكه اي فازي , دلفي فازي , اقليم
عنوان كنفرانس :
ششمين كنفرانس ملي پژوهش هاي كاربردي در مهندسي عمران، معماري و مديريت شهري
چكيده فارسي :
دغدغه گسترده و روز افزون پيرامون حفاظت از انرژي ، گرماي جهاني و تقليل منابع تجديد ناپذير كره زمين ، موجب گشته تا توسعه و گسترش ساختمان هاي سبز ، نه تنها به عنوان امري لوكس و رفاهي ، بلكه به عنوان ضرورتي غير قابل انكار براي حفظ حيات كره زمين تلقي گردد. به دليل اهميت موضوع در ابعاد جهاني، بسياري از كشورها عزم خود را براي توسعه اين ساختمان ها جزم كرده اند، اما متاسفانه در كشور ما به دليل برخي موانع، سرعت پيشرفت در اين مبحث بسيار كند مي باشد. در اين پژوهش تلاش شده تا مهم ترين موانع در برابر پذيرش اجرا و گسترش ساختمان هاي سبز در كشور از طريق مطالعه ادبيات پژوهش، شناسايي و سپس با استناد بر پرسشنامه هاي توزيعي ميان كارشناسان و متخصصان با تكيه بر امر توسعه پايدار و مسئله اقليم منطقه از روش دلفي فازي موانع بومي سازي شدند سپس از طريق فرآيند تحليل شبكه اي فازي مبتني بر ديمتل فازي اقدام به اولويت بندي اين موانع گردد. طبق نتايج بدست آمده از پرسشنامه ها، در بخش معيار هاي اصلي؛ موانع مربوط به بازاريابي با وزن 223/0، موانع مربوط به ريسك و هزينه با وزن 202/0، موانع مربوط به دولت با وزن195/0، موانع مربوط به دانش و اطلاعات با وزن 193/0 و موانع مربوط به منابع انساني با وزن 187/0 در رتبه هاي اول تا پنجم قرار گرفتند. در پايان سعي شده تا راهكار ها و پيشنهاداتي در راستاي كاهش اين موانع ارايه گردد.
چكيده لاتين :
دغدغه گسترده و روز افزون پيرامون حفاظت از انرژي ، گرماي جهاني و تقليل منابع تجديد ناپذير كره زمين ، موجب گشته تا توسعه و گسترش ساختمان هاي سبز ، نه تنها به عنوان امري لوكس و رفاهي ، بلكه به عنوان ضرورتي غير قابل انكار براي حفظ حيات كره زمين تلقي گردد. به دليل اهميت موضوع در ابعاد جهاني، بسياري از كشورها عزم خود را براي توسعه اين ساختمان ها جزم كرده اند، اما متاسفانه در كشور ما به دليل برخي موانع، سرعت پيشرفت در اين مبحث بسيار كند مي باشد. در اين پژوهش تلاش شده تا مهم ترين موانع در برابر پذيرش اجرا و گسترش ساختمان هاي سبز در كشور از طريق مطالعه ادبيات پژوهش، شناسايي و سپس با استناد بر پرسشنامه هاي توزيعي ميان كارشناسان و متخصصان با تكيه بر امر توسعه پايدار و مسئله اقليم منطقه از روش دلفي فازي موانع بومي سازي شدند سپس از طريق فرآيند تحليل شبكه اي فازي مبتني بر ديمتل فازي اقدام به اولويت بندي اين موانع گردد. طبق نتايج بدست آمده از پرسشنامه ها، در بخش معيار هاي اصلي؛ موانع مربوط به بازاريابي با وزن 223/0، موانع مربوط به ريسك و هزينه با وزن 202/0، موانع مربوط به دولت با وزن195/0، موانع مربوط به دانش و اطلاعات با وزن 193/0 و موانع مربوط به منابع انساني با وزن 187/0 در رتبه هاي اول تا پنجم قرار گرفتند. در پايان سعي شده تا راهكار ها و پيشنهاداتي در راستاي كاهش اين موانع ارايه گردد.