ارائه چارچوب مفهومي ارزيابي اثربخشي برنامه هاي كوچينگ و منتورينگ با رويكرد مدل اثربخشي كرك پاتريك

برنامه هاي كوچينگ و منتورينگ از مهم ترين برنامه هاي يادگيري است كه در دهه اخير مورد توجه سازمان ها قرار گرفته است. اين برنامه ها مي توانند ضمن ارتقاء دانش، مهارت و نگرش افراد، باعث افزايش رضايت شغلي در سازمان و توسعه عملكرد شغلي آن ها شود. منتورينگ به دنبال انتقال دانش و رهنمودهاي مبتني بر تجارب مي باشد، در حاليكه كوچينگ در جهت شناسايي مشكلات و اعمال اقداماتي در جهت از ميان برداشتن موانع سازماني است. نظر به تقاوت هاي كوچينگ و منتورينگ، جهت بهره-برداري بهتر از اين دو برنامه يادگيري، سازمان ها بايد بدانند چگونه و در چه شرايطي از كدام برنامه استفاده نمايد؛ در اين مقاله سعي بر آن است ضمن ارائه راهكار براي اين موضوع به ارائه چارچوب مفهومي ارزيابي اثربخشي اين برنامه هاي يادگيري پرداخته شود. ارزيابي اثربخشي هر برنامه يادگيري يكي از اركان مهم و اجتناب ناپذير آن است كه موفقيت آن را تضمين مي-نمايد. با در نظر گرفتن ويژگي هاي فرايندهاي كوچينگ و منتورينگ و چهار سطح اثربخشي مدل كرك پاتريك ، يك رويكرد جامع جهت ارزيابي اثربخشي اين برنامه ها ارائه شده است.