مباني كيفيت در آموزش و توسعه سازماني

از گذشته تا كنون، منابع انساني از عوامل بسيار مهمي بوده‌اند كه سازمان‌ها را با بحران مواجه ساخته و يا به‌عنوان عامل پيشرفت و موفقيت آن‌ها، عمل كرده‌اند. توانمندسازي و بهبود مستمر دانش، نگرش و مهارت‌هاي منابع انساني از طريق ارايه آموزش‌هاي مناسب، سازمان‌ها را قادر به مقابله با هر نوع تهديد و بحراني مي‌سازد. ليكن چنين نقش مثبت آموزش در توانمندسازي منابع انساني سازمان، مستلزم وجود كيفيت در اين نوع از آموزش‌هاست. در واقع، مزايا و منافع آموزش منابع انساني، در صورتي قابل حصول خواهد بود كه بهبود مستمر كيفيت آموزش، بصورت نظام‌مند پيگيري شود. استقرار مديريت كيفيت در نظام آموزش منابع انساني و بهره گيري مناسب از مفاهيم، روش‌ها و مدل‌هاي موجود در دانش مديريت كيفيت، گامي اساسي در نظام‌مند نمودن بهبود كيفيت در آموزش منابع انساني است. سازمان‌هاي عصر حاضر، ناگزيرند براي بقا و ادامه حيات، به كيفيت محصولات و خدمات خود توجه كنند تا از اين طريق بتوانند به تعالي ، موفقيت و ﭘﯿشرفت، نايل شوند. رشد سريع و بي سابقه دانش و ظهور سازمان‌هاي دانش محور، نقش سيستم‌هاي آموزشي را به عنوان ابزاري كه دسترسي به دانش و مهارت‌هاي نوين را تسهيل مي كنند، برجسته تر ساخته و ضرورت توجه به بهبود كيفيت در اين سيستم‌ها را آشكارتر نموده است. در اين زمينه، مدل‌ها، روش‌ها و مفاهيم دانش مديريت كيفيت بسيار راهگشاست، زيرا با درك و كاربرد درست ابزارهاي مديريت كيفيت، مي‌توان به كيفيت برتر در سيستم‌هاي آموزشي دست يافت Kenchakkanavar and Joshi, 2010, pp.52-59)).