تأثير وضعيت روسازي خط آهن بر ميزان ارتعاش سازه هاي مجاور (مطالعه موردي ورودي ايستگاه راه آهن مشهد)

در سال هاي اخير نزديكي خطوط ريلي به ساختمان هاي مسكوني و تجاري منجر به بروز شكايات زيادي از افرادي كه در مجاورت خطوط راه آهن زندگي مي كنند به واسطه ارتعاشات ناشي از عبور قطار شده است. در مقاله حاضر با توجه به شكاياتي كه توسط ساكنين مجاور ايستگاه راه آهن مشهد محدوده پل امت تا پل سرخس صورت گرفته است، به بررسي مقدار ارتعاش ايجاد شده در اين محدوده و مقدار آن براي بخش هايي از خط راه آهن شامل قوس و اتصالي سوزن پرداخته شده است. براي برداشت داده هاي ارتعاش توسط دستگاه شتاب سنج، دو SETUP آزمايشگاهي در محدوده مذكور تهيه و بر روي خط تنظيم گرديده است. پس از برداشت داده هاي ارتعاش در مطالعه ميداني، نتايج بيانگر آن است كه مقدار ارتعاش توليد شده در محل اتصالي و سوزن در حدود 100 متر بر مجذور ثانيه بيشتر از محل قوس خط راه آهن مي باشد. هم چنين نتايج اندازه گيري شده در داخل منازل مسكوني نشان داده است كه ميزان ارتعاش منازلي كه در فاصله 15 متري از خط راه آهن قرار دارند برابر با 78.30 دسي بل بوده كه بيشتر از حد مجاز آيين نامه FTA بوده و باعث آزار، اذيت و شكايت ساكنين منازل گرديده است.