تعيين تعداد مناسب و مكان نصب بهينه سيستم توزين در راه آهن ج.ا.ا با استفاده از توسعه مدل رياضي استاندارد پوشش دهي

در هر سيستم حمل و نقل ريلي بين بار جابجا شده در شبكه و استهلاك زيرساخت، موازنه اي وجود دارد، افزايش بار جابجا شده باعث استهلاك بيش از اندازه زير ساختها و كاهش عمر آنها مي شود و برعكس عدم استفاده از اين ظرفيت، بازدهي تجهيزات نصب شده را كاهش مي دهد. با توجه به اين مسائل، شركت هاي راه آهن جهت افزايش ايمني حمل و نقل ريلي، كاهش هزينه هاي تعمير و نگهداري و جلوگيري از صدمه به زير ساخت خريد، نصب و راه اندازي سيستم توزين جهت برداشت وزن واگنها را مورد توجه قرار مي دهند. با توجه به مطالعات صورت گرفته در راه آهن ج.ا.ا و همچنين مطالعه سيستم‌هاي توزين در ساير كشورها ارائه سناريوهاي مختلف و بررسي جنبه‌هاي متفاوت آن‌ها از لحاظ فني، بهره‌برداري، نگهداري و تعاملات مي‌تواند به انتخاب طرح مناسب براي پياده‌سازي سيستم توزين كمك كند. بر اساس نيازهاي مطرح شده، سناريوهاي مختلفي تدوين مي‌شوند كه بايد بتوانند الزامات و نيازهاي سيستم را برآورده نمايند، تفاوت عمده سناريوها در نحوه دستيابي به اهداف كلي سيستم و اهداف ذينفعان آن مي‌باشد. لازم به ذكر است كه محل قرارگيري سيستم‌هاي توزين، مشخصات فني و تعداد آن‌ها در شبكه بر روند بهره‌برداري، كاليبراسيون و نگهداري و تعميرات آن‌ها تاثيرگذارخواهد بود. در اين مقاله سه سناريوي عملي كه به شيوه هاي متفاوت، پاسخ به نيازمندي ها و رعايت الزامات را امكان پذير مي سازند ارائه شده و بر اساس هر سناريو، مدل سازي رياضي با توجه به بيشينه سازي مجموع منافع حاصل از پوشش دهي جريان واگن هاي عبوري، محدوديت بودجه و فاصله هاي مختلف هر جريان واگن در طول شبكه، انجام و خروجي آن در تعيين تعداد و مكان يابي بهينه سيستم هاي توزين تشريح خواهد شد.