شماره ركورد كنفرانس :
3811
عنوان مقاله :
بررسي و مقايسه ريزساختارهاي انجمادي آلياژ آلومينيم A390 توليد شده به روش‌هاي ريخته‌گري كوبشي، ريژه و ماسه‌اي
پديدآورندگان :
حصاصي سيد عباس Hasasabbas@gmail.com دانشجوي كارشناسي ارشد رشته مهندسي مواد دانشگاه نوشيرواني بابل , عباسي مجيد استاديار مهندسي مواد دانشگاه نوشيرواني بابل , حسيني‌پور سيد جمال دانشيار مهندسي مواد دانشگاه نوشيرواني بابل
كليدواژه :
ريخته‌گري كوبشي , ريژه , ريخته‌گري در ماسه , سيليسيم اوليه , ريزساختار انجمادي , آلياژ A390
عنوان كنفرانس :
ششمين كنفرانس بين المللي مهندسي مواد و متالوژي و يازدهمين همايش ملي مشترك انجمن مهندسي متالوژي و مواد ايران و انجمن علمي ريخته گري ايران
چكيده فارسي :
در اين پژوهش اثر فرايندهاي ريخته‌گري مختلف شامل كوبشي، ريژه و ماسه‌اي بر ريزساختار، عيوب ريختگي و خواص نهايي آلياژ A390 مورد بررسي قرار گرفته است. به اين منظور عمليات بارريزي در دماي °C680 و همچنين فشار MPa120 در نمونه‌هاي ريخته‌گري كوبشي و فشار ثقل براي نمونه‌هاي ريخته‌گري در ماسه و ريژه انجام شد. بررسي‌هاي ريزساختاري توسط ميكروسكوپ‌هاي نوري مورد ارزيابي قرار گرفت. نتايج نشان داد كه با فرايند ريخته‌گري كوبشي مي‌توان ريزساختاري بدون عيب شامل سيليسيم‌هاي اوليه اصلاح شده و دندريت‌هاي خرد شده و سل‌هاي يوتكتيك ظريف‌تر نسبت به فرايندهاي ريخته‌گري در ماسه و ريژه به دست آورد. ارزيابي‌هاي كمي ريزساختار نشان داد كه روش ريخته‌گري كوبشي در مقايسه با دو روش ريخته‌گري در ماسه و ريژه سبب كاهش مساحت و نسبت طول به عرض ذرات سيليسيم‌هاي اوليه به ترتيب به ميزان‌هاي 27 درصد و 49 درصد شده است. همچنين عيب ريختگي ريزحفرات انقباضي در نمونه‌هاي ريخته‌گري كوبشي مشاهده نشده است در حالي كه در نمونه‌هاي ماسه‌اي اين عيب كاملا مشهود و در نمونه‌هاي ريژه نيز تاحدي بوده است.
