تاثير عمليات حرارتي پيشگرم بر ريز‌ساختار و خواص مكانيكي اتصال درز جوش فولاد ريل به‌روش جوشكاري قوس دستي

/

فولاد ريل جرثقيل‌هاي سقفي زير مجموعه‌اي از فولاد‌هاي پركربن هستند كه درصد كربن انها بين 5/0 تا 1 درصد مي باشد. با توجه به ماهيت كاربردي اين نوع از فولادها، استحكام و سختي آنها بايستي بالا باشد تا مقاومت سايشي لازم را ايجاد كند. اين مهم از طريق كنترل ريز ساختار عملي مي‌گردد. اما ناحيه جوشكاري اين نوع از فولادها با توجه به درصد كربن بالا و تغييرات ريزساختاري نواحي جوش در حين سرد كردن، اغلب دست‌خوش تغييرات نامطلوبي شده و عيب هايي را به ريل تحميل مي‌كند. انتخاب الكترود جوشكاري مناسب و اعمال عمليات حرارتي پيشگرم تا حدود زيادي از بروز اين نوع عيب ها مي‌كاهد. در اين تحقيق، جوشكاري فولاد ريل در دماهاي پيشگرم 150، 250 و 325 درجه سانتي‌گراد و همچنين يك نمونه بدون دماي پيشگرم با استفاده از الكترود قليايي E9018-G با روش جوشكاري قوس دستي بر روي نمونه‌هاي اصلي ريل مورد بررسي قرار گرفت. تصاوير حاصل از ميكروسكوپ نوري نشان داد كه ريز ساختار ناحيه جوش با افزايش دماي پيشگرم به دليل نرخ سرد شدن كمتر (شيب گراديان دمايي پايين‌تر)، درشت دانه‌تر شده است و همچنين نتايج حاصل از آزمون ريز سختي سنجي ويكرز نشان داد كه با افزايش دماي پيشگرم، سختي ناحيه جوش و همچنين سختي نواحي متاثر از حرارت در دو طرف جوش كاهش يافته است. انتخاب دماي عمليات حرارتي پيشگرم مناسب براي يك جوش سالم در فولاد ريل مورد بررسي و ارزيابي قرار گرفته است.