بررسي و معرفي نقش‌هاي متفاوت واحد و مديران منابع انساني در صنعت داروسازي

صنعت دارو يك صنعت ركود ناپذير است. رشد جمعيت و استاندارد زندگي باعث افزايش مصرف دارو مي‌شود. طي دهه گذشته كشف داروهاي جديد سالانه (حدوداً) 21 مورد بوده كه اين ميزان كمابيش ثابت است، اين در حالي است كه هزينه ‌اين اكتشافات به‌شدت در حال افزايش است و در حال حاضر حدود 2 تا 4 ميليارد دلار در هر مولكول تخمين زده مي‌شود. ميزان شكست در كشف داروي جديد بسيار بالا است. به صاحب‌امتياز فشار وارد مي‌شود كه پيش از انقضاي ثبت اختراع هزينه را بازگرداند. بنابراين تقلب در اين صنعت عادي است. اين صنعت همچنين بسيار بر دانش متمركز است. بنابراين، استخدام افراد مناسب، نگهداري و حفظ انگيزه آن‌ها براي شركت‌ها بسيار مهم است. نرخ فرسايش در اين صنعت بالا است. شركت‌ها از همان روش‌هاي قديمي مانند حقوق بيشتر يا امتياز خريد سهام براي حفظ كاركنان استفاده كرده‌اند. اما ساير روش‌هاي غير پولي ممكن است از پرداخت‌هاي بالاتر، مؤثرتر باشد. همان‌طور كه فرهنگ در هر سازماني بسيار متفاوت از ديگر سازمان‌ها است، بسياري از مواقع فردي كه به دنبال پول بيشتري از شركتي به شركت ديگر مي‌رود، به اين نتيجه مي‌رسد كه اين ميزان تفاوت در پرداخت ارزش انطباق در سازمان جديد را ندارد. بنابراين، عملكرد منابع انساني در اين شرايط اهميت بيشتر و بيشتري مي‌يابد. اما بررسي‌ها و تحقيقات صورت پذيرفته نشان مي‌دهد كه ذهنيت بسياري از شركت‌ها هنوز متأثر از تصورات سنتي گذشته است. اين مقاله به‌ضرورت توجه بيشتر به عملكرد منابع انساني و نقش مديران در زمان‌هاي چالش‌برانگيز كنوني تأكيد مي‌كند.