بررسي تاثير نور در جهت گيري ساختمان هاي مسكوني بلند مرتبه، به منظور افزايش بهره وري و كاهش مصرف انرژي (نمونه موردي: ساختمان مسكوني مانيا در شهر مشهد)

افزايش بهاي نفت و حامل هاي انرژي, مشكلات و بحران هاي جهاني ناشي از مصرف سوخت هاي فسيلي , همجنين افزايش جمعيت كره زمين و نياز روز افزون به منابع انرژي تجديد ناپدير , سبب شده است انسان به مطالعه و تحيق گسترده در سازگاري اقليمي و استفاده حداكثري از انرژي هاي تجديدپذير مانند خورشيد و باد بپردازد. امروزه هر گونه صرفه جويي در مصرف انرژي با بهره گيري از روش هاي غيرفعال , فعال و تغيير در رفتار مصرف كنندگان مي تواند رقم قابل توجهي در حفظ منافع كشور از يك سو و جلوگيري از آلودگي محيط زيست و ضايعات انساني وكاهش بار مالي خانواده ها را در برداشته باشد. در اين پژوهش ساختمان هاي مسكوني شهر مشهد، مورد تحليل و ارزيابي قرار مي گيرد. با توجه به اقليم شهر مشهد، هدف اين پژوهش ارائه راهكاري جهت نيل به استفاده بهينه از نور روز و پخش يكنواخت نور در فضاي مسكوني ميباشد. در پژوهش حاضر ضمن بررسي تابش نور آفتاب شرايط آب و هوايي منطقه نيز مورد بررسي قرار گرفته است. مدل سازي ساختمان از طريق نرم افزار راينو انجام پذيرفته است، نوع ساختمان و حالات استفاده كنندگان از بنا به صورت اطلاعات اوليه به نرم افزار داده، و تحليل تمامي اطلاعات و داده ها از طريق نرم افزار گرس هاپر، پلاگين هاي هاني بي و ليدي باگ صورت مي پذيرد. نتايج به دست آمده حاكي از آن است كه، جهت گيري هاي مختلف بنا، متفاوت بوده و تاثيري مستقيم براي رسيدن به شرايط بهينه نور روز دارد. اين امر باعث مي شود ساختمان، به ساختماني با مصرف انرژي كمتر، كه همزمان اقتصادي نيز هست، تبديل گردد. همچنين با استفاده از مدلي پيشنهادي، بهينه ترين حالت جهت گيري ساختمان براي استفاده بيشتر از نور مطلوب روز و كاهش مصرف نورمصنوعي در فضا را داريم.