ارزيابي همبستگي ميان ابعاد پايداري مسكن (نمونه موردي: منطقه يك شهرداري مشهد)

در بين ابعاد پايداري مسكن، بعد كالبدي و زيست محيطي به عنوان ابعاد اصلي شناخته مي‌شوند و بر مفاهيمي مانند زندگي سالم و با كيفيت تأكيد دارند. هدف اصلي پژوهش حاضر، بررسي و ارزيابي رابطه ميان ابعاد كالبدي و زيست محيطي مساكن منطقه يك شهرداري مشهد مي باشد. پژوهش از نظر هدف، پژوهشي كاربردي است كه به روش توصيفي-تحليلي و مبتني بر منابع كتابخانه اي و برداشت هاي ميداني صورت گرفته است. جامعه آماري تحقيق، افراد ساكن در منطقه يك شهرداري مشهد مي باشند كه با استفاده از فرمول كوكران نمونه اي تصادفي به حجم 384 نفر با ابزار پرسشنامه در نرم افزار SPSS توسط ضريب همبستگي پيرسون بررسي و تحليل شده اند. نتايج حاكي از آن است كه ارتباط مستقيم و معناداري بين ابعاد كالبدي و زيست محيطي مساكن منطقه يك شهرداري مشهد وجود دارد و نشان مي دهد كه بهبود و پايدار ساختن بعد كالبدي مسكن منجر به بهبود شاخص هاي زيست محيطي آن و در نهايت تحقق توسعه پايدار مي گردد.