طراحي شبكه جامع دوچرخه سواري در منطقه 8 اصفهان با استفاده از تحليل‌هاي مكاني

مطالعات جامع شهر حمل و نقل شهري اصفهان نشان مي دهد كه تا سال 1366 حدود 16 درصد از سفرهاي داخل شهري اصفهان با دوچرخه بوده و اين ميزان امروزه به كمتر از 6 درصد كاهش يافته است. بنابراين نياز به طراحي يك شبكه محلي در هر منطقه اصفهان و برقراري پيوستگي اين شبكه براي كل شهر اصفهان با توجه به ترافيك و آلودگي هوا امري اجتناب ناپذير است. طراحي شبكه هاي مسير دوچرخه سواري را مي توان بر اساس تحليل اطلاعات مكاني يا تحليل شبكه انجام داد. روش اول نيازمند دستيابي به تعداد سفرهاي انجام شده در يك شهر و نيز برآورد ميزان تقاضاي سفرهاي دوچرخه در يك ناحيه است. از طرفي نتايج پرسش‌نامه هاي مراكز و مقالات معتبر در چند سال اخير نشان مي دهد كه سفرهاي دوچرخه سواري شهري، بيشتر با هدف دست يابي به يك كاربري خاص انجام مي گيرد. در اين تحقيق با استفاده از تحليل فازي ، شبكه اي وزن دار از معابر شهري منطقه 8 اصفهان به دست آمده و در كنار طرح ارائه شده توسط تحليل شبكه قرار داده شده است. هم‌چنين با استفاده از تحليل شبكه و با توجه به وزن دهي و رتبه بندي شبكه معابر، تعداد 16 ايستگاه در اين منطقه پيشنهاد و مسيري پيوسته بين ايستگاه‌ها جهت طراحي و احداث پيشنهاد شده است.