كليدواژه :
سلامت عمومي , فرسودگي شغلي , كارمندان , فعاليت بدني , تمرينات تركيبي
چكيده فارسي :
مقدمه: كارمندان بيشترين زمان خود را براي انجام وظايف خود بر روي صندلي و مقابل رايانه مي گذرانند. اين امر به دنبال خود كم تحركي و فقر حركتي را بصورت مستقيم و انواع بيماري هاي غيرواگير دار را نيز بصورت غير مستقيم به همراه خواهد داشت. هدف از تحقيق حاضر بررسي اثر بخشي تمرينات تركيبي بر روي صندلي بر سلامت عمومي و فرسودگي شغلي كارمندان دانشگاه صنعتي اصفهان مي باشد. روش شناسي: مطالعه حاضر از نوع نيمه تجربي به همراه مداخله تمرينات تركيبي و پس آزمون بود. جامعه آماري مطالعه حاضر كليه كارمندان دانشگاه صنعتي اصفهان در سال 1397 بود. 112 نفر از جامعه مذكور بصورت هدفمند در دسترس به عنوان نمونه تحقيق انتخاب و بصورت تصادفي به دو گروه تجربي(57نفر) و كنترل(55نفر) تقسيم بندي شدند(ميانگين سابقه كار 74/3±23/16 سال، ميانگين سني 12/5±3/39، وزن 68/7±42/81 كيلوگرم، قد 76/4±41/164سانتي متر). كليه آزمودني ها با رضايت كامل قبل و پس از اتمام مداخله تمريني اقدام به تكميل سه پرسشنامه فرسودگي شغلي، سلامت عمومي (GHQ-28) و ويژگي هاي دموگرافيك نمودند. در يك جلسه آموزشي تمرينات تركيبي(انواع تمرينات هوازي، انعطاف پذيري، قدرت و استقامت عضلاني قابل انجام بر روي صندلي) بر روي صندلي بصورت كاملاً عملي آموزش داده و سپس به مدت 12 جلسه كارمندان موظف به انجام تمرينات در محيط كار خود در اوقات فراغت شدند. جهت تجزيه و تحليل داده ها، از آزمون هاي آماري توصيفي و آزمون آماري تي مستقل و نرم افزار SPSS ورژن 24 استفاده گرديد. نتايج: يافته ها نشان داد كه گروه تجربي بطور معناداري داراي سطح سلامت عمومي بهتري نسبت به گروه كنترل مي باشند(001/0P=). همچنين در هر سه فاكتور فرسودگي شغلي(021/0P=)، خستگي عاطفي (017/0P=)، مسخ شخصيت(029/0P=) و عدم كفايت فردي(008/0P=) بين دو گروه تجربي و كنترل تفاوت معنادار وجود دارد. نتيجه گيري: تمرينات تركيبي بر روي صندلي مي تواند باعث بهبود سلامت عمومي و رهايي از فرسودگي شغلي كارمندان دانشگاهي شود. بنابراين مي توان اينگونه عنوان نمود، از طريق آموزش و انجام فعاليت هاي بدني و تمرينات متوسط تا سبك در حين كار مي توان تندرستي جسماني و سلامت روحي و رواني كارمندان را حفظ و بهبود داده و توان آن ها را در مقابله با انواع فشارهاي روحي و رواني در محل كار افزايش داد و سلامت عمومي آنان را تضمين نمود. لذا به مديران بويژه دانشگاهيان پيشنهاد مي شود تا موجبات نهادينه شدن فعاليت بدني و ورزش را در سازمان خود فراهم نمايند.
چكيده لاتين :
Introduction: Most of the time your employees to perform their duties on a chair and spend in front of computers. This will lead to a lack of mobility directly and a variety of non-transmissible diseases also indirectly. The purpose of this study was to investigate the effect of combined exercise on the chair on general health and burnout of employees of Isfahan University of Technology. Method: A quasi-experimental study with intervention and post-test combination. The statistical population of this study was all employees of Isfahan University of Technology in 2018. 112 people from the community as samples available purposefully selected and randomly divided into experimental (57n) and control (55n) groups (work experience was 16.23 ± 3.74 years, mean age 39.3 ± 5.12, weight 79.42 ± 7.68 kg, height 164.16 ± 4.76 cm). All subjects completed complete three questionnaires of burnout, general health (GHQ-28) and demographic characteristics with complete satisfaction before and after the intervention. In a training session, a combination of exercises (aerobic exercises, flexibility, strength, and muscular endurance available on the chair) were fully taught to practice, and then for 12 sessions, employees were required to practice at work in their leisure time. Data were analyzed using descriptive statistics, independent t-test and SPSS version 24 software. Results: The results showed that the experimental group had a better general health level than the control group (P = 0.001). Also, there was a significant difference between the two groups in burnout (P = 0.021), emotional exhaustion (P = 0.017), personality depersonalization (P = 0.029) and personal inadequacy (P = 0.008) between the experimental and control groups has it. Conclusion: Combined exercise on the chair can improve general health and relieve the burnout of university staff. Therefore, it can be said that by training and performing physical activities and modest to light styles during work, one can maintain and improve the physical health and mental health of the employees and their ability to deal with all types of mental stress and Increased mental health at work and guaranteed their general health. Therefore, it is suggested that managers, especially academics, provide institutionalization of physical activity and exercise in their organization.
