تحليل موانع توسعه گردشگري ورزشي درسواحل آبي درياي مازندران

Study barriers to development of sports tourism in Coast of mazandaran

هدف اصلي از پژوهش حاضر تحليل موانع توسعه گردشگري ورزشي در سواحل درياي مازندران بود. اين پژوهش از نظر روش توصيفي- پيمايشي و از نظر هدف در زمره تحقيقات كاربردي بود. با بررسي پيشينه پژوهش، اطلاعات لازم جمع آوري شد و بر اساس آن پرسشنامه اي ساخته شد و روايي ان توسط جمعي از صاحب نظران دانشگاهي مورد تاييد قرار گرفت و پايايي دروني نيز از روش آلفاي كرونباخ محاسبه گرديد. جهت تجزيه و تحليل داده ها از روش تحليل عامل اكتشافي و از محاسبه ارزش ويژه و بار عاملي در جهت اولويت بندي عوامل استفاده شد. يافته هاي آزمون شش عامل را مانع توسعه گردشگري ورزشي تشخيص داد كه به ترتيب اولويت و اهميت عامل اول، ضعف بازاريابي و تبليغات، عامل دوم، عوامل برنامه ريزي و مديريتي، عامل سوم، ضعف اموزشي و عامل چهارم، عوامل زير بنايي و خدماتي عامل پنجم، موانع اقتصادي و عامل ششم، موانع سياسي نام گرفتند. اين عوامل در مجموع توانستند 308/75 درصد از واريانس كل را تبيين نمايند. به مديران و برنامه ريزان در حوزه گردشگري در سواحل آبي مازندران پيشنهاد مي شود با در نظر گرفتن اولويت بندي صورت گرفته در عوامل شناسايي شده اين پژوهش، موجبات توسعه گردشگري ورزشي در سواحل را فراهم آورند.