بررسي تأثير استفاده از بريس مچ پا بر تعادل ايستا و پوياي كشتي‌گيران آزاد داراي ناپايداري مچ پا

The effect of using ankle brace on the static and dynamic balance of freestyle wrestlers with instability ankle

مقدمه: تعادل جز اصلي فعاليت هاي روزمره و مؤلفه مهمي براي عملكرد ورزشي ورزشكاران است. اهميت ﺗﻌﺎﺩﻝ ﺩﺭ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻫﺎﻯ ﺑﺪﻧﻰ ﺭﻭﺯﻣﺮﻩ ﻣﺎﻧﻨﺪ: ﻧﺸﺴﺘﻦ، ﺍﻳﺴﺘﺎﺩﻥ ﻭ ﺭﺍﻩ ﺭﻓﺘﻦ ﻭ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻫﺎﻯ ﻭﺭﺯﺷﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﻛﺴﺐ ﺍﻣﺘﻴﺎﺯ ﻭ ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺑﺮﺍﻯ ﺟﻠﻮﮔﻴﺮﻯ ﺍﺯ ﺁﺳﻴﺐ ﺩﺭ ﻭﺭﺯﺵ ﺑﺪﻳﻬﻰ است. لذا هدف از تحقيق حاضر، بررسي تأثير استفاده از بريس مچ پا بر تعادل ايستا و پوياي كشتي‌گيران آزاد داراي ناپايداري مچ پا مي باشد. روش شناسي: جامعه آماري پژوهش حاضر را كليه مردان كشتي گير با ناپايداري مچ پاي شهرستان بوكان در رده سني (18الي25سال) بودند كه در مرحله اول تعداد 15 نفر از آنها با استفاده از پرسشنامه CAIT به عنوان نمونه انتخاب شده و در نهايت 10 نفر به عنوان آزمودني نهايي وارد تحقيق شدند. براي سنجش تعادل ايستا از آزمون لك لك در حالت چشم باز و جهت ارزيابي تعادل پويا از آزمون Y بهره گرفته شد. جهت بررسي توزيع طبيعي داده ها از آزمون شاپيرو ويلك و براي تجزيه و تحليل آماري از آزمون هاي تي همبسته با يك گروه، در دو مرحله پيش آزمون و پس آزمون استفاده شد. نتايج: يافته هاي تحقيق حاضر نشان داد كه استفاده از بريس مچ پا در كشتي‌گيران آزاد داراي ناپايداري مچ پا داراي تاثيرات معنادار بر تعادل ايستا (286/0=P) و تعادل پويا (062/0=P) آزمودني ها در پس آزمون نمي باشد. نتيجه‌گيري: بنابر يافته هاي حاصله از تحقيق توصيه مي شود مربيان و كشتي گيران آزاد، ساير مداخلات مانند تمرينات را به منظور بهبود تعادل در الويت قرار دهند.