تاثير دوازده هفته تمرينات ورزشي تركيبي (قدرتي، استقامتي، پيلاتس، PNF ) بر سطوح استراحتي پنتراكسين-3 (PTX3) و فشار خون سيستولي و دياستولي زنان مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس با درجات ناتواني مختلف

The Effect of Twelve Week Combined (Strength, Endurance, Pilates, PNF) Exercise Training on Resting Levels of Pentaxtrin-3, Systolic and Diastolic Blood Pressure in Female with Multiple Sclerosis with Different Levels of Disability

سابقه و هدف: نشان داده شده است فعاليت ورزشي در بهبود وضعيت التهابي بيماران مولتيپل اسكلروزيس (MS) سودمند است با اين حال ، در مورد مقايسه تاثير مداخله هاي تمريني در بيماران با درجات ناتواني مختلف تحقيق چنداني صورت نگرفته است. هدف اين پژوهش بررسي تاثير دوازده هفته تمرينات ورزشي تركيبي بر سطوح استراحتي پروتئين پيش التهابي پنتراكسين-3 (PTX3) و فشار خون سيستولي و دياستولي بيماران زن مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس با درجات مختلف ناتواني بود. مواد و روش ها: در اين مطالعه نيمه تجربي ، 96 بيمار زن مبتلا به MS بر اساس درجه ناتواني انتخاب و به سه گروه ناتواني خفيف( 44 نفر) ، ناتواني متوسط(26 نفر) و ناتواني شديد (26نفر ) تقسيم شدند. برنامه تمرين شامل 12 هفته تمرين تركيبي ، سه جلسه در هفته به مدت 45 تا 60 دقيقه بود. قبل و 48 ساعت بعد از دوره تمرين سطوح استراحتي PTX3و فشار خون سيستولي و دياستولي اندازه گيري و مقايسه شد. يافته ها: سطح PTX3 در گروه تجربي با شدت ناتواني كم كاهش معني داري يافت (027/0=p) ولي با گروه كنترل تفاوت معني داري نداشت. سطح PTX3 در گروه هاي تجربي با شدت ناتواني متوسط و شديد كاهش معني داري نداشت. فشار خون سيستوليك و دياستوليك نيز اگر چه كاهش اندكي را در گروههاي تجربي با درجه ناتواني متوسط و شديد نشان داد با اين حال تفاوت معني داري در بين گروهها وجود نداشت . نتيجه گيري: به نظر مي رسد اجراي تمرينات ورزشي تركيبي باعث تغييرات اندكي در PTX3 و فشار خون بيماران مبتلا به MS مي شود. لذا جهت يافتن شدت و نوع تمرينات ورزشي بهينه تحقيقات بيشتري مورد نياز است.